مطالعه آزمایشگاهی تاثیر قدرت یونی آب تزریقی بر رفتار دینامیک کشش بین سطحی آب-نفت در فرآیندهای ازدیاد برداشت آب محور

کشش بین سطحی آب- نفت یکی از پارامترهای تاثیرگذار بر روی عملکرد فرآیندهای ازدیادبرداشت آب محور است. در این مطالعه، تاثیر قدرت یونی آب تزریقی بر روی رفتار دینامیک کشش بین سطحی آب و نفت در سه دمای مختلف (30، 50 و 70 درجه سانتی گراد)بررسی شد. بدین منظور کشش بین سطحی آب دریای خلیج فارس و رقت های مختلف آن با نفت یکی از مخازن نفتی ایران از طریق روش قطره آویزان در طول زمان اندازه گیری شد. مطالعه رفتار دینامیک کشش بین سطحی آب و نفت خام در حضور رقتهای مختلف آب دریا نشان داد که کشش بین سطحی با گذشت زمان به صورت تدریجی کاهش می یابد تا اینکه به یک مقدار تعادلی مشخص منطبق با هر رقت شوری خواهد رسید به طوری که برای شرایط شوری آب دریا در دمای 30 درجه سانتی گراد نشان کشش بین سطحی از مقدار اولیه 17/9 به مقدار تعادلی 12/5 میلی نیوتن بر متر رسید. مقایسه نتایج نشان داد که که کاهش قدرت یونی فاز آبی از شرایط شوری آب دریا تا رقت ده برابر آن به طور معناداری سبب کاهش کشش بین سطحی آب و نفت خام شد. همچنین افزایش دما نیز تاثیر کاهشی بر روی میزان کشش بین سطحی آب و نفت خام در تمام رقت های استفاده شده از آب دریای خلیج فارس داشت. براساس نتایج حاصله در دمای 70 درجه سانتی گراد با کاهش قدرت یونی فاز آبی از شرایط آب دریای خلیج فارس تا رقت ده برابر آن، کشش بین سطحی تعادلی از 8/3 به 12/4 میلی نیوتن بر متر کاهش یافت. این رخداد را می توان براساس میزان مهاجرت مواد قطبی موجود در نفت خام از قبیل ترکیبات آسفالتینی به سطح مشترک آب- نفت در حضور شوری مختلف فاز آبی نسبت داد. نتایج این مطالعه بیانگر لزوم توجه به ترکیب شیمیایی آب تزریقی و تاثیر آن بر روی مکانسیم های مرتبط با تغییرات کشش بین سطحی در فرایندهای ازدیادبرداشت آب محور می باشد.

کلیدواژه ها:

ازدیادبرداشت آب محور ، کشش بین سطحی ، قدرت یونی ، دما.