مکانیزم های حفاظت از اراضی با ارزش شهری در برنامه ریزی کاربری زمین با استفاده از رویکرد TDR

رشد روزافزون فزاینده جمعیت شهری در سالهای اخیر ،سبب تحمیل توسعه غیر برنامه ریزانه به شهرها شده است. محافظت از اراضی کشاورزی برنامه های انتقال حقوق توسعه امریست که در سالهای اخیر در سطح جهان مورد توجه دولتها قرار گرفته است. اما در ایران تاکنون از سوی سازمانهای دولتی مسیولان تهیه طرحهای توسعه شهری مورد توجه جدی قرار نگرفته است. یکی ازمدل های موجود برای حفاظت از اراضی شهری انتقال حق توسعه (TDR) می باشد که بر مجموعه ای از حقوق مالکیت اموال استوار است. مطابق این تیوری مالکان زمین دارای مجموعه ای از حقوق، شامل حق استفاده حق واگذاری حق توسعه ملک خود می باشند. به هر کدام از این حقوق به عنوان یک عنصر جداگانه نگریسته می شود که می توانند از ملک جدا شده، به عنوان یک کالا فروخته شوند. به اراضی واقع در مناطق دارای اهمیت ارزشهای ویژه، منطقه ارسال به اراضی ای که توسعه مازاد بر حق پایه در آنجا مجاز دانسته شده یا تشویق می شود منطقه دریافت گفته می شود در این پژوهش مفاهیم تعاریف مربوط به برنامه ریزی انتقال حقوق توسعه (TDR)، ضرورت الزامات اولیه گرایشات آن در ادبیات شهرسازی نمونه هایی از اجرای برنامه های (TDR) در بخش ها شهرهای آمریکا عنوان می کنیم.

کلیدواژه ها:

حفاظت اراضی ، کاربری زمین انتقال حقوق توسعه TDR