ارزیابی آسیب پذیری آب های زیرزمینی استان تهران به روش دراستیک با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS )

یکی از راه های مناسب برای جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی، شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان و مدیریت کاربری اراضی است. در این تحقیق با توجه به ویژگی های هیدرولوژی و هیدروژیولوژی منطقه ی مورد مطالعه، آسیب پذیری آبخوان در برابر عوامل آلاینده، پهنه بندی شده است. برای این منظور از مدل دراستیک و سیستم اطلاعات جغرافیایی برای پردازش و تجزیه و تحلیل کیفی آبخوان استفاده شده است. در مدل دراستیک از مشخصه های موثر در ارزیابی آسیب پذیری آبخوان آب زیرزمینی شامل عمق آب زیرزمینی، شبکه ی تغذیه، محیط آبخوان، محیط خاک، شیب توپوگرافی، جنس منطقه ی غیر اشباع، هدایت هیدرولیکی مورد استفاده قرار گرفته که به صورت هفت لایه در نرم افزار ArcGis تهیه شدند و با وزن دهی و رتبه بندی و تلفیق هفت لایه فوق، نقشه ی نهایی آسیب پذیری آبخوان نسبت به آلودگی تهیه گردید. با توجه به شاخص DRASTIC عمومی تقریبا 36 درصد از سطح منطقه دارای آسیب پذیری کم و در حدود 20 درصد از سطح منطقه دارای آسیب پذیری متوسط و در حدود 44 درصد از سطح منطقه دارای آسیب پذیری زیاد داشتند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که میزان آلودگی و پتانسیل آلودگی آبخوان بسیار بالا بوده که این مسیله توجه و مراقبت آبخوان استان تهران را توسط مراجع ذیصلاح ایجاب می کند.

کلیدواژه ها:

استان تهران ، آسیب پذیری ، آب زیرزمینی ، مدل دراستیک ، سیستم اطلاعات جغرافیایی