مدیریت و اجرای طرح کاهش از مبداء زباله در جهت کاهش دفن زباله (نمونه موردی: منطقه 15 تهران)

در کشورهای در حال توسعه غنای منابع طبیعی و انرژی از یک سو و بهره برداری ناقص یا حتی نامناسب از آن ها از سوی دیگر مدیریت شهری را بر آن داشته است تا به روابط افراد با محیط پیرامونشان یعنی آب، هوا، گیاهان، منابع طبیعی و غیره که میراث زیست محیطی به شمار می روند توجه لازم را مبذول دارد. از طرفی دفع پسماندهای شهری که یکی از مهمترین بخش های مدیریت شهری محسوب می شود، حاوی آلاینده های مختلفی است که هر روز بر میزان و تنوع آنها افزوده میشود. به همین دلیل این بخش ضمن نیاز به مدیریتی واحد و اصولی، میبایست به روشی انجام شود که حداقل خسارت را بر منابع اصلی محیطزیست (آب، خاک و هوا) وارد کند. بنابراین پارامترهای مشخصی به منزله الگوهای فرهنگی زباله قادراست راه کاری برای حل مسایل و مشکلات زیست محیطی ارایه کند. رفع مشکلات بهداشتی و زیست محیطی مربوط به زباله کلانشهرهای بزرگ از جمله تهران بدون بسترسازی و توسعه فرهنگی تفکیک و کاهش زباله در مبدا میسر نخواهد شد. بدین منظور در پژوهش حاضر راهکارهایی در این زمینه در منطقه 15 تهران مطرح می گردد تا شاید گامی درجهت نیل به هدف کاهش تولید پسماند و همچنین کاهش دفن پسماندهای حاصله از فعالیت های بشر باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، پسماند ، دفن ، کاهش از مبداء