بازآفرینی بافت فرسوده (نمونه موردی: محله ارمنیان شهر مهاباد)

محرک های توسعه بازآفرینی شهری مولدهایی هستند در جهت بازگرداندن رونق و توسعه به مناطق مورد نظر پروژه های بازآفرینی شهری تا چرخه فعالیت زنده و پویا را در این مناطق به راه اندازد. در همین راستا چگونگی تاثیر رویکرد محرک توسعه در فرآیند بازآفرینی شهری در محلات سنتی مساله اساسی این پژوهش است. روش تحقیق به کار گرفته شده در اینپژوهش ترکیبی است که مبتنی بر دو روش تحلیلی- توصیفی و پیمایشی می باشد. نتایج نشان می دهد که می توان به محله ای دست یافت که با باززنده سازی ارزش های گذشته، هویت ایرانی اسلامی خود را حفظ کرده و در عین حال ویژگی های محلات معاصر، متناسب با نیازهای ساکنین را در خود جای دهد. معیارهایی همچون پیوستگی فضایی، تنوع فضایی،سلسله مراتب و محله محوری از مواردی است که می تواند محله ای با هویت ایرانی اسلامی را به تصویر کشیده و بر پایه نوشهرگرایی مواردی مانند سرزندگی، ایمنی،حس تعلق، نظارت ناخودآگاه و امنیت نیز در محلات فراهم آورد. و همچنین با توجه به اینکه ابعاد محرک توسعه شامل چهار بعد: اجتماعی فرهنگی، اقتصادی، کالبدی فضایی و زیست محیطی می باشد بر این اساس بعد اجتماعی فرهنگی در محله ارمنیان اولویت بیش تری را به خود اختصاص داده و توجه به مسایل و موضوعات اجتماعی مسیله اصلی رویکرد محرک توسعه در محله ارمنیان می باشد ضمن آنکه در بعد اجتماعی، تعاملات اجتماعی، مشارکت، اعتماد و امنیت در اولویت توجه قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

هویت ، محلات قدیمی ، بافت فرسوده ، باز افرینی ، طراحی شهری