بهینه سازی ضریب دبی سرریزهای جانبی مرکب با استفاده ازروش برنامه ریزی بیان ژن GEP

سرریزهای جانبی از جمله سازه های ساده برای اندازه گیری دبی جریان به شمار می آیند که به دلیل سادگی ساخت به صورت وسیعی در شبکه های آبیاری زهکشی و شبکه های آب و فاضلاب استفاده میشود. سرریزهای مرکب علاوه بر انتقال حجم زیاد دبی دارای دقت اندازه گیری بالاتری نسبت به سرریزهای ساده میباشد. هدف ازاین مطالعه، به کارگیری الگوریتم تکاملی بیان ژن برای پیش بینی حداقل ضریب دبی بهینه با استفاده از داده های آزمایشگاهی است . با بکار بردن پارامترهای بی بعد موثر در ضریب دبی به عنوان ورودی برنامه ریزی بیان ژن (GEP) مدل سازی رابطه ضریب دبی انجام شده و با روش سنتی رابطه رگرسیونی خطی و نرم افزار SPSS مورد مقایسه قرار گرفت. برای مقایسه نتایج، پارامترهای آماری شامل ضریب همبستگی و ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) استفاده گردید. مدلی که دارای کمترین خطا باشد به عنوان مدل بهینه انتخاب شد . نتایج نشان داد که روش برنامه ریزی بیان ژن با ضرایب همبستگی 806 / 0 و 869 / 0 به ترتیب برای دو بخش آموزش و آزمون بدست آمد. همچنین RMSE این رابطه در مرحله صحت سنجی وآموزش به ترتیب 168 / 0 و 057 / 0 بدست آمد. مقایسه نتایج نشان داد که روش برنامه ریزی بیان ژن نسبت به رگرسیون خطی عملکرد بهتری داشته است.

کلیدواژه ها:

ضریب دبی ، سرریزجانبی ، سرریز مرکب ، برنامه ریزی بیان ژن ، پارامترهای آماری ، سرریز مرکب مستطیلی_ مستطیلی