ارزیابی کیفی تناسب اراضی و بهبود مدیریت اراضی برای کشت سیب زمینی در منطقه جیرفت

به دلیل محدود بودن منابع آب و خاک برای تولید محصولات کشاورزی، بهرهبرداری از آنها بایستی براساس توان و ظرفیتتولیدشان صورت گیرد. ارزیابی تناسب اراضی ضامن تولید پایدار و حفظ منابع ارزشمند خاک و آب در هر کشوری است. درواقع یک حلقه حیاتی از زنجیره مدیریت پایدار منایع اراضی میباشد. این مطالعه در بخشی از اراضی شهرستان جیرفت استانکرمان با هدف بررسی تناسب کیفی اراضی برای کشت سیب زمینی با دو روش محدودیت ساده و پارامتریک صورت گرفت. نتایجارزیابی اقلیم نشان داد که اراضی مورد مطالعه از نظر اقلیمی برای سیبزمینی دارای کلاس تناسب مناسب (S1) میباشد.طبق روش محدودیت ساده خاک رخ های شاهد در کلاس های N1, S3, S2، براساس روش استوری در کلاس های N1, S3روش ریشه دوم در کلاس های N1, S3, S2 ، قرار می گیرند. نتایج نشان داد عوامل محدودکننده برای کشت سیب زمینی در اینمنطقه شامل میزان سنگریزه، pH و میزان شوری می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی تناسب اراضی ، استوری ، ریشه دوم ، سیب زمینی ، محدودیت ساده