مدیریت سیلاب شهری با استفاده از رویکرد های نوین

با توجه به افزایش مناطق شهری و کاهش مساحت سطح نفوذپذیر، در بسیاری از شهرهای مهم جهان برای کاهش اثرات توسعه شهری به مفهوم توسعه پایدار توجه شده است و از تکنولوژی های مدرن سبز مدیریتی از جمله روش های توسعه با حداقل اثرات جانبی (LID) بهره گرفته می شود. هدف از رویکرد LID تقلید و بازسازی شرایط طبیعی حوزه قبل از توسعه شهری است. در این تکنیک ها با کاهش سرعت رواناب، حجم بیشتری از آب باران به درون زمین نفوذ داده می شود. از مدل SWMM به منظور مدلسازی رواناب شهری و از تکنیک های جوی باغچه، روکش نفوذپذیر و مخازن ذخیره به عنوان LIDهای منتخب استفاده شده است. نتایج حاکی از کاهش حجم روناب با اجرای LID در زیر حوزه های مختلف می باشد. میزان تاثیر گذاری LID های مختلف بر پارامترهای کمی و کیفی روناب خروجی مورد بررسی قرار گرفته است که اثر توامان سه LID جوی باغچه، روکش نفوذ پذیر و مخازن ذخیره، بیشترین کاهش در رواناب خروجی (19.6 %) مربوط به بارش طراحی با دوره بازگشت 2 سال را نشان می دهد و تکنیک مخازن ذخیره سبب بیشترین کاهش در غلظت آلاینده ها در رواناب خروجی حوزه (22.7% در TSS، 22.17 % در TP و 28.5 % در TN ) می شود.

کلیدواژه ها:

سیلاب شهری ، رویکرد نوین ، LID ، BMP