تاثیر تنش خشکی بر تنظیم اسمزی، تغییرپذیری پرولین و قندهای محلول ریشه و برگ و رابطه آن با تحمل به خشکی در دوازده ژنوتیپ نخودCicer arietinum L
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 656
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFCS-47-3_010
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397
چکیده مقاله:
خشکی از جمله تنشهای مهم محیطی است که بر رشد و نمو گیاهان اثر میگذارد. این آزمایش به منظور ارزیابی تاثیر تنش خشکی بر دوازده ژنوتیپ نخود در شرایط آبکشت (هیدروپونیک) با استفاده از پلیاتیلن گلیکول 6000 و ایجاد تیمارهای تنش 3 -و 6 -بار و شاهد (بدون تنش) انجام شد. دو هفته پس از اعمال تیمار تنش روی ژنوتیپها، متغیرها ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که با اعمال تنش خشکی، درصد رطوبت برگ کاسته شد اما در ریشهها تغییر معنیداری از این نظر مشاهده نشد. در برابر میزان پتانسیل اسمزی، میزان اسمولیتها و پرولین در پاسخ به تنش خشکی در برگ و ریشه افزایش یافت. شاخص تحمل به خشکی (DRI (بر پایه عملکرد زیست توده، در ژنوتیپها همبستگی مثبت و معنیداری با میزان اسمولیتهای ریشه در تیمار تنش 3 -بار داشت. با وجود معنیدار نبودن تغییر میزان قند محلول برگ در تیمارها، در ریشه میزان این ترکیبها در تیمارهای تنش نسبت به شاهد کاسته شد. بهرغم وجود همبستگی بین شاخص تحمل به خشکی با برخی از صفات اندازه گیری شده به نظر میرسد که تنظیم اسمزی، درصد رطوبت، پرولین و قندهای محلول هیچکدام به تنهایی نمیتوانند شاخص مناسبی برای ارزیابی تحمل به خشکی در ژنوتیپهای نخود در شرایط یکسان با این آزمایش باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد زارع مهرجردی
استادیار، مجتمع آموزش عالی شیروان
عبدالرضا باقری
استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
احمدرضا بهرامی
استاد دانشکده علوم پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد
جعفر نباتی
استادیار پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد