رابطه اقامه نماز اول وقت با استرس، اضطراب و افسردگی

هدف: اگر روانشناسی علم مطالعه رفتار است، بنابراین می توان نماز را بعنوان یک رفتار دینی مورد توجه و بررسی قرار داد. هدف پژوهش حاضر مطالعه رابطه نماز با استرس، افسردگی و اضطراب است و اینکه آیا نماز می تواند آنها را پیش بینی نماید مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر تهران بود که در سال 1395 مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها 120 نفر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه DASS-21 و یک سوال درباره زمان اقامه نماز بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان دادند که اقامه نماز اول وقت با اضطراب، افسردگی و استرس همبستگی منفی معنادار داشته و نماز اول وقت میتواند بطور معناداری استرس و اضطراب افراد را پیش بینی نماید. نتیجه گیری: یافته‎های پژوهشی نشان می دهند که اقامه نماز در اول وقت می تواند منجر به کاهش استرس و اضطراب شود.

کلیدواژه ها:

نماز اول وقت ، افسردگی ، اضطراب ، استرس