امکان سنجی کاهش مقدار کاربرد علف کش سولفوسولفورون (آپیروس) در گندم (Triticum aestivum L.) با کمک مدیریت کاربرد نیتروژن

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 286

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-29-4_011

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

چکیده مقاله:

سولفوسولفورون از علف کش های مهم و پرکاربرد مزارع گندم به شمار میرود. به منظور بررسی امکان کاهش مصرف علف کش سولفوسولفورون درگندم، آزمایشی بصورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. کرت اصلی عبارت بود ترکیب فاکتوریل دو عامل روش کاربرد نیتروژن در دو سطح (پخش سراسری و یکنواخت در سطح مزرعه و کاربرد نواری و قرار دادن کود به فاصله 5 سانتیمتر از گندم و عمق 10 سانتیمتری خاک ) و مقدار کاربرد نیتروژن در سه سطح 100 و 200 و 400 کیلوگرم در هکتار اوره 46 درصد که بترتیب معادل 46، 92 و 184 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص بودند و کرت فرعی شامل روش کنترل شیمیایی علف های هرز در 4 سطح شامل کاربرد مقادیر 50 ، 75 و 100 درصد مقدار کاربرد توصیه شده علف کش سولفوسولفورون (26/5 گرم در هکتار (با فرمولاسیون امولسیون شونده غلیظ 75%)) در مرحله پنجه دهی کامل گندم به همراه تیمار عاری از علف هرز (وجین دستی تمام فصل) بودند. نتایج نشان دادند که کاربرد کود نیتروژن بصورت نواری منجر به کاهش معنی دار تراکم و زیست توده علف های هرز شد و افزایش مقدار کاربرد آن در هر دو روش کاربرد، افزایش شاخص های مذکور را بدنبال داشت. به طوری که بیشترین (29/27 بوته در متر مربع) و کمترین (12/78 بوته در متر مربع) تراکم علف های هرز به ترتیب در عدم کاربرد علف کش سولفوسولفورون و کاربرد نیتروژن به صورت سراسری، و در کاربرد دز توصیه شده و کاربرد نواری نیتروژن مشاهده شد. از سوی دیگر کاربرد نواری کود سبب کاهش مقدار علف کش شد. بطوری که تاثیر علف کش سولفوسولفورون در کنترل علف های هرز در مقادیر 75 و 50 درصد دز توصیه شده آن در روش کاربرد نواری نیتروژن، اختلاف معنی داری (P≤ 0.05) با تاثیر کاربرد آن زمانی که در 100 درصد دز توصیه شده آن، که نیتروژن به صورت سراسری بکار رفت، نداشت. نتایج مشابهی نیز در عملکرد دانه و زیست توده گندم ، مشاهده شد. به طوری که عملکرد دانه گندم (343/40 گرم در متر مربع) و زیست توده (1141/50 گرم در متر مربع) آن در کاربرد نواری نیتروژن و در مقدار توصیه شده سولفوفولفورون بر خلاف کاربرد سراسری نیتروژن، اختلاف معنی داری با 75 درصد مقدار کاربرد توصیه شده سولفوسوفورون نداشت.

نویسندگان

ابراهیم ایزدی دربندی

دانشیار علوم علف های هرز گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

مهدی راستگو

دانشیار علوم علف های هرز گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

روح الله افریکان

دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم علف های هرز گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد