بررسی ضرورت گسترش نظام آموزشی باز و فراگیر جهت دستیابی به توسعه پایدار

در این مقاله عوامل تاریخی و تکاملی زمینه ساز نظام های آموزشی باز و فراگیر و نقش آن در دستیابی به توسعه پایدار بررسی می شود. فرض نگارنده بر این است که توسعه بدون انجام آموزش فراگیر ممکن نیست. از آنجایی که آموزشی مناسب است که برای همه افراد، در همه مکانها و در همه سنین بطور مطلوب در دسترس باشد، لزوم آموزش فراگیر مطرح شده است. دراین تحقیق وضعیت کنونی نظام آموزشی باز و از راه دور و بضاعت فناوری آموزشی دانشگاه پیام نور بعنوان یک نمونه شاخص از نظام آموزشی فراگیر مطرح شده است. سپس لزوم ارزشیابی نظام آموزشی جهت دستیابی به توسعه پایدار بررسی می گردد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، نظام آموزشی باز و فراگیر ، ارزشیابی نظام آموزشی