کاربرد عنصر آب در طراحی پارک پایدار با بهره گیری از الگوی باغ ایرانی

در کشور ایران از زمان های قدیم، باغ سازی و باغ آرایی، اصلی ترین راهکار برای ایجاد و حفظ رابطه میان انسان و طبیعت بوده است. با پیشرفت روز افزون شهر و منظر شهری استفاده از الگوی باغ سازی ایرانی کاهش چشمگیری داشته است. به همین دلیل طراحان منظر، معماران و شهرسازان سعی بر این دارند تا با استفاده از تجربه تمدن ایرانی، باغ سازی بومی آن را در کنار طراحی-های مدرن و پیشرفته، دوباره به محیط شهری بازگردانند. این مقاله، نتایج حاصل از پایان نامه ای با عنوان بهره گیری از ایده باغ ایرانی در طراحی پارک پایدار بر اساس مطالعات و تحقیقات علمی صورت گرفته است. هدف این تحقیق، بررسی عنصر آب در باغ سازی ایرانی و به کارگیری آن در طراحی پارک پایدار می باشد. در انتها نتیجه به دست آمده به صورت یک طراحی پیشنهادی برای پارک آزادی شیراز ارایه می شود. در این پژوهش از روش کتابخانه ای و میدانی(مصاحبه) جهت گردآوری اطلاعات استفاده شده است. سوالات مصاحبه در قالب بررسی نقش عنصر آب در باغ ایرانی و در راستای طراحی پارک پایدار طراحی شده و 100 نفر بازدیدکنندگان باغ های تاریخی و پارک آزادی شیراز که به صورت تصادفی انتخاب شده اند، جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند. بنا بر فرضیه این پژوهش، طراحی عنصر آب در باغ ایرانی با ویژگی های طراحی یک پارک پایدار مطابقت دارد. در نتیجه می توان از ایده باغ ایرانی در طراحی یک پارک پایدار استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

باغ ایرانی ، پارک پایدار ، عنصر آب ، پایداری