بررسی مکانیزمهای اتلاف انرژی در اتصال پسکشیدهی خودراستا به همراه پینهایساعت شنی شکل در جان

اتصال پسکشیدهی فولادی جدیدی که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است، اتصال پس کشیده ی فولادی به همراه پینهای ساعتشنی شکل در جان نام دارد. عملکرد لرزهای این اتصال به صورت آزمایشگاهی توسط محققان تایید شده است. در این اتصال از کابلها یا میلگردهای پسکشیده برای خاصیت مرکزگرایی و از پینهای ساعت شنی شکل در جان برای اتلاف انرژی استفاده میشود. این گونه اتصالات برای از بین بردن خسارتهای سازهای و حداقل کردن تغییرشکلهای باقیمانده در قابهای خمشی استفاده میشوند. در این اتصال کابلها به موازات محور تیر میباشند و نیروی بازگرداننده برای رسیدن به موقعیت اولیه قاب را فراهم میکنند. پینهای ساعتشنی شکل نیز انرژی را در اتصال اتلاف میکنند. در این مقاله به منظور صحت سنجی مدل اتصال، از نرمافزار اپنسیس استفاده شده است و نتایج تحلیل چرخهای آن با نتایج آزمایشگاهی مقایسه شده است. پارامترهای موثربر رفتار لرزهای اتصال که در این مقاله بررسی شده است شامل طول، مصالح، موقعیت و تعداد پینهای ساعت شنی شکل میباشد. برای ارزیابی رفتار اتصال و پارامترهای گفته شده، اتصال در نرمافزار اپنسیس مدل شده و تحت بارگذاری چرخهای قرار گرفته و نمودار نیرو - تغییرمکان نسبی و انرژی تلف شده – تغییرمکان نسبی برای آنهابه دست آمد. نتایج تحلیل نشان داد که با کاهش طول پینها مقاومت و انرژی تلف شده در اتصال افزایش مییابد ، در حالیکه تغییر در موقعیت پینها اثر چندانی بر روی عملکرد اتصال نخواهد داشت. همچنین با افزایش تعداد پینها با فرض ظرفیت یکسان برای پینها مقاومت و اتلاف انرژی در اتصال افزایش پیدا میکند.

کلیدواژه ها:

اتصالات پس کشیده ی فولادی ، مرکزگرایی ، پینهای ساعتشنی شکل ، اتلاف انرژی