تاثیر فراشناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی انفصالی (گسلنده) بر وسواس و افسردگی بیماران مبتلا به وسواس فکری – عملی

هدف اصلی پژوهش حاضر تاثیر فراشناخت درمانی مبتنی بر ذهن اگاهی انفصالی (گسلنده) پر وسواس و افسردگی بیماران مبتلا به وسواس فکری - عملی می باشد. پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل 40 نفر از بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری -عملی است که به مراکز درمانی شهرستان تنکابن مراجعه کرده اند. نمونه گیری به روش تصادفی خوشه ای انجام شد و حجم نمونه شامل 16 نفر می باشد که در دو گروه آزمایش (هفت نفر) و کنترل (نه نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها و اطلاعات شامل دو پرسش نامه: الف) وسواس فکری - عملی بیل براون و ب) افسردگی بک (فرم بازنگری شده) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات به دست آمده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکو) استفاده شد یافته های به دست آمده نشان داد که: 1- روش فراشناخت درمانی با تاکید بر ذهن آگاهی انفصالی در کاهش علایم وسواس و افسردگی بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی موثر است. 2 - روش فراشناخت درمانی در کاهش علایم وسواس بیماران موثر است. 3 - ورزش فراشناخت درمانی در کاهش علایم افسردگی بیماران موثر است.

کلیدواژه ها:

روش فراشناخت درمانی ، ذهن اگاهی انفصالی ، وسواس ، افسردگی ، اختلال وسواس فکری عملی