ارایه روشی برای پیش بینی خرابی نرم افزار با استفاده از الگوریتم ژنتیک بهبود یافته

نگهداری و تعمیرات ماشین آلات مهندسی زمانی بهینه خواهد بود که شناسایی عیب یا فرآیند عیب یابی، تحلیل خطا و رفع آن به عبارتی فرآیند تعمیرات، با بیشترین دقت و در کوتاه ترین زمان ممکن با هزینه کم صورت گیرد. از طرفی سرعت و دقت در عیب یابی، تحلیل عیب و تعمیرات خود موجب کاهش هزینه ها خواهد شد. از این رو نقش عیب یابی و تعمیر در یک سیستم تعمیر و نگهداری کاملا چشمگیر است. از آنجایی که امروزه نرم افزار نقش اصلی را در انجام وظایف سیستم ها بر عهده دارد، بنابراین اهمیت ویژه ای نیز در میزان قابلیت اطمینان سیستم ها دارد. لذا برای افزایش قابلیت اطمینان، لازم است سیستم ها به صورت تحمل پذیر در برابر خطا طراحی شوند. با توجه به پیشرفت روزافزون و کاربرد نرم افزار در حوزه های مختلف، قابلیت اطمینان نرم افزار نقش بسیار مهمی در طول مدت زمان حیات نرم افزار ایفا می کند. یکی از مهم ترین راه حل های بالا بردن قابلیت اطمینان نرم افزار پیش بینی خطاهای نرم افزار است که موجب کاهش هزینه نگهداری نرم افزار در آینده می شود. روش های بسیاری برای پیش بینی خطای نرم افزاری وجود دارد. به دلیل این که الگوریتم های هوشمند مانند الگوریتم ژنتیک توانایی بالایی در پیش بینی دارد، می توان از آن ها در پیش بینی وضعیت آتی نرم افزار یا پیش بینی خطای نرم افزاری استفاده نمود. در این پایان نامه، روشی برای پیش بینی خطای نرم افزار با استفاده از الگوریتم ژنتیک ارایه شده است. هدف از ارایه این روش پیش بینی خطای نرم افزار با سرعت و دقت بالاتر است و همچنین ارایه ساختاری که به سادگی قابل پیاده سازی و تعمیم باشد. نتایج به دست آمده حاکی از عملکرد مطلوب روش ارایه شده از نقطه نظر مدت زمان پیش بینی خطا و میزان بازده یا تشخیص آن می باشد. نتایج، میزان تشخیص روش پیشنهادی را بالاتر از 95 درصد در بهترین شرایط نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تحمل پذیری خطا ، قابلیت اطمینان ، پیش بینی خطا ، الگوریتم ژنتیک