محمود سامی البارودی و مدح نبوی مطالعه موردپژوهانه: کشف الغمه فی مدح سید الامه

از دیرباز یکی از فنون مرسوم نزد بزرگان شعر و پرچم داران فصاحت و بلاغت مدح بوده است که به مدح بزرگان و سلاطین و وزیران پرداخته اند. در شعر عربی نیز این مطلب از اغرا ض رییسی و قابل توجه به حساب میآید که این فن از عصر جاهلی تا الان در میان شاعران مرسوم بوده است.با طلوع خورشید نبوت و طنین انداز شدن بانگ اسلام عالم هستی رنگ و بوی خاصی به خود گرفت و شعر نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. اغراض شعری جدید و مضامین مختلفی با ظهور اسلام پدیدار گشتند و مفاهیم اسلامی در شعر شاعران جای گرفت. یکی از مفاهیم اسلامی، مدح نبوی میباشد که از همان صدر اسلام موجود بوده است لیک مدایح پیامبر به مفهوم اصطلاحی بدیعه سرایی در قرن هفتم در جو ادبیات صوفیانه و با انگیزهی دینی و ادبی پدید آمد.محمود سامی البارودی یکی از شاعران توانای دنیای عرب میباشد که از ذوق شعری بالایی برخوردار است و از پرچمداران نهضت عصر جدید میباشد. وی در مدح پیامبر قصیدهای به نام کشف الغمه فی مدح سید الامه سروده است که در این جستار سعی می شود که با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی به بررسی اغراض و مضامین آن پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

مدح ، مدح نبوی ، بارودی ، کشف الغمه