اثر فشار و عملیات حرارتی زیرصفر روی استحکام جوش نفوذی فولادهای St37-DIN1.2542

در مهندسی، کارآیی فلزات جوشکاری شده به کیفیت فلز جوش برای دستیابی به عمر مفید آن بر میگردد.توانایی فلز جوش برای برآوردن نیازهای فوق با خواص فیزیکی و مکانیکی آن تعیین میشود. در این تحقیقاز هشت جفت نمونه برای جوشکاری نفوذی فولاد ساختمانی عمومیبه فولاد ابزار DIN 1.2542 در چهار گروه استفاده شده است. دو گروه بدون فشار و دو گروه دیگر با فشار 20 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع، جوشنفوذی شدهاند. سپس گروهها، یکی در میان،تحت عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196 درجه سانتیگراد - به مدت 10 ساعت قرار گرفتند و در آخر تمام گروهها در دمای 150 درجه سانتیگراد به مدت 1 ساعت،برگشت شدهاند. نتایج حاکی از این است که در شرایط بدون اعمال فشار، انجام عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196 درجه سانتیگراد موجب افزایش - 6 / 3 درصدی استحکام جوش از 98 / 11 به 41 / 12 کیلوگرم برمیلیمتر مربع شده است. درحالیکه در شرایط با اعمال فشار، عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196 درجه - سانتیگراد موجب کاهش 59 درصدی استحکام جوش از 07 / 15 به 20 / 6 کیلوگرم به میلیمتر مربع شدهاست. بعلاوه، در شرایطی که عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196 درجه سانتیگراد انجام نشده است با اعمال فشار بهنگام انجام جوش نفوذی، استحکام اتصال از 98 / 11 به 07 / 15 کیلوگرم بر میلیمتر مربع ) 8 / 25 درصد( افزایش یافته است که دلیل آن به افزایش طول اتصال از 160 به 220 میکرومتر و یا به عبارت دیگر، فلز جوش بزرگتر، نسبت داده میشود.

کلیدواژه ها:

اتصال نفوذی ، استحکام اتصال ، عملیات حرارتی زیرصفر در دمای 196 درجه سانتیگراد