بررسی تاثیر محیط آموزشی پایدار (مدارس و کودکستان) بر آموزش پایداری به کودکان

از آنجا که بیش از سی سال است که رابطه انسان با محیط طبیعی به دلیل سبک زندگی انسان دستخوش تغییراتی شده لذا اینمسئله باعث ایجاد بحران های طبیعی در سراسر جهان گردیده است. در دنیای امروز موضوع توسعه پایدار، انرژی های تجدید شونده ومعماری پایدار در رأس برنامه سیاست گذاری اکثر کشورها قرار گرفته است. با توجه به اینکه کودکان، سرمایه های آتی کشور بوده و نقشمهمی را در ساختن جامعه ایفا می کنند، فضاهای آموزشی یکی از حوزه های معماری محیطی هستند که نقش عمدهای را در یک جامعهایفا می نمایند. نقش آموزش در توسعه جامعه انکارناپذیر است. بی توجهی و ناآگاهی در طراحی فضاهای آموزشی در بسیاری از کشورهانتایج نامطلوب خود را نشان داده است. با این وجود اکثر ساختمان هایی که امروز به عنوان مراکز علمی یا فرهنگی کودکان مورد استفادهقرار می گیرند، از لحاظ کالبد معماری و نوع فعالیت ها، متناسب با نیازهای حقیقی کودکان و جامعه نیستند. بنابراین با توجه به اهمیتپرداختن به توسعه پایدار و آموزش آن در این مقاله بر آن شدیم تا با استفاده از روش توصیفی تحلیلی شامل مطالعات کتابخانه ای ومیدانی به اصول طراحی فضاهای ویژه کودکان، با تاکید بر قابلیت های محیطی موثر بر ذهن و رفتارشان در قالب معماری پایدار پرداختهشود. در این روند سعی گردیده است که از قابلیت بالای آنها به عنوان عامل پیوند نسل گذشته و آینده برای آموزش پایداری استفادهشود. هدف از این تحقیق نهادینه کردن پایداری و بهره بردن از آن در تمام امور است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، آموزش پایداری ، کودکان ، قابلیت های محیط ، نهادینه کردن پایداری