راه کارهای طراحی درمعماری سبز

بانگاهی به تاریخ پی به چگونگی بهره گیری ازطبیعت درتمامی عرصه های زندگی گذشتگان خواهیم برد زندگی انسان باگذشت زمان هرچه بیشتر ازطبیعت فاصله گرفت تاجایی که دید او به طبیعت صرفا به عنوان منبع تولید انرژی مبدل شد رشد تقاضا برای منابع انرژی و افزایش مخاطرات ناشی ازمداخلات انسان درطبیعت سبب افزایش توجه به کاهش فشاربراکوسیستم های طبیعی گشته است برای مقابله بااین مخاطرات طراحی پایدار راهکارهایی ازجمله طراحی سبز باهدف استفاده ازانرژیهای تجدید پذیر درجهت اسایش حرارت داخلی را طراحی کرده است دراین مقاله به روش توصیفی و بااستفاده ازمطالعات کتابخانه ای پس ازشناخت اصول و اهداف معماری سبز به بررسی نمونه های اجرا شده ازآن درجهان و شناخت استراتژیهای به کاررفته درآنها جهت کاهش اسیب رسانی به طبیعت و تامین اسایش حرارت محیطی پرداخته شده است نتایج حاصل شده بیانگر آن است که جهت دستیابی به اهداف معماری سبز استراتژیهای متفاوتی به کارگرفته شده است بابررسی این راه کارها میتوان گفت که طراحی سبز علمی است برای حل مشکلاتی که طی آن منابع طبیعی قبل و بعد و طی پروسه تولیدو ساخت به کمترین حد آسیب می بیند

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، منابع انرژی ، آسایش محیطی ، انرژی تجدید پذیر ، استراتژی طراحی