بررسی آزمایشگاهی بهره گیری از افزودنی پایه کربوکسیلات E206 بر روی مقاومت فشاری بتن

در سازه های بتن آرمه یکی از مهمترین مشکلات، تهیه بتن ایده آل با مقاومت بالا و از طرف دیگر، مشکل و پر هزینه بودن تعمیرات وتقویت المان های آسیب دیده می باشد. شاید یکی از بزرگترین معضلات رو به روی صنعت ساختمان و همچنین عامل محدود کنندهطراحان سازه های بتن آرمه، عمر کوتاه سازه های بتن آرمه کشور و همچنین مقاومت های فشاری پایین برای بتن های تولیدی داخل کشورمی باشد. به همین منظور در سال های اخیر تحقیقات گسترده ای جهت تولید بتن های پر مقاومت به منظور اجرای هرچه بهتر و همچنینتعمیرات و مقاوم سازی ساختمان های بتن آرمه صورت گرفته است. با رشد هرچه بیشتر صنعت ساختمان و نیاز به بتن های پر مقاومتمحققین دریافته اند که دستیابی به مقاومت های بالا بدون استفاده از افزودنی در طرح اختلاط بتن تقریبا غیر ممکن می باشد از طرفی باگسترش روز افزون علم پلیمر و فناوری نانو تنوع این نوع مواد و نوع تاثیر گذاری آنها بر روی خواص بتن بسیار متنوع شده است و دامنهاستفاده از مواد افزودنی روز به روز در حال گسترش می باشد. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی آزمایشگاهی بهترین درصد اختلاط مجازآیین نامه ای افزودنی پلیمری پایه کربوکسیلات با نام E206 در طرح اختلاط انتخابی به منظور افزایش مقاومت فشاری بتن می باشد،جهت تولید بتن با عیار سیمان 350 برای هر متر مکعب، نسبت اختلاط درشت دانه (شن) به نسبت 60 % وزن بتن در هر متر مکعب وهمچنین ریز دانه (ماسه) به نسبت 40 % وزن بتن در هر متر مکعب می باشد. نتایج بدست آمده از این پژوهش بیانگر این است کهاستفاده از افزودنی E206 مقاومت فشاری بتن را نسبت به عیار مصرفی سیمان به نحو چشمگیری افزایش می دهد، همچنین استفاده ازافزودنی E206 در ماکزیمم درصد اختلاط آیین نامهای سرعت هیدراتاسیون سیمان را افزایش داده و باعث می گردد بتن 90 % مقاومتفشاری خود را در هفت روز اول عمر خود کسب نماید.

کلیدواژه ها:

افزودنی E206 ، کربوکسیلات ، مقاومت فشاری ، پلیمر ، بتن