تعیین رویشگاه بالقوه گونه های درمنه دشتی و درمنه کوهی (مطالعه موردی در شهرستان ابرکوه یزد)

گونه های مرتعی از جنبه های مختلفی حایز اهمیت می باشند. این گونه ها از طرفی در مبحث حفاظت خاک و کنترلفرسایش مهم بوده و همچنین به عنوان یکی از گونه های مرتعی می باشند. مطالعات بومشناسی فردی منجر به فراهم آمدناطلاعات پایه و اساسی در مورد گونه های مرتعی می شود که برای مدیریت صحیح و اصلاح مراتع ضروری است. هدف از اینمطالعه مقایسه رویشگاه درمنه کوهی (Artemisia aucheri) و درمنه دشتی (Artemisia sieberi) شهرستان ابر کوه واقع دراستان یزد از لحاظ تعدادی از پارامترهای بیوفیزیکی می باشد. بدین ترتیب ابتدا مدل رقومی ارتفاعی منطقه تهیه و نقشه هایمورد نیاز از روی آن تهیه شد. سپس با استفاده از آنالیز فضایی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی، دامنه تغییرات هریک ازپارامترهای مذکور در محل رویشگاه هریک از گونه ها بدست آمد. بر اساس نتایج ، درمنه کوهی در دامنه ارتفاعی1700 _ 3500 از سطح دریا و مناطقی با شیب های بین صفر تا 180 درصد رویش دارد. درمنه دشتی دردامنه ارتفاعی1200 _ 3500 از سطح دریا و اراضی دشتی و تپه ماهوری، و شیب های صفر تا 140 درصد رویش دارد. درمنه دشتی درشهرستان ابرکوه پراکنش گستردهتری نسبت به درمنه کوهی دارد و سطح وسیعی از منطقه را در بر میگیرد. درمنه پراکنشبالایی در سطح جهان و در کشور ایران دارد و یکی از گیاهان با ارزش مناطق بیابانی است که پراکندگی جغرافیایی آن درسراسر ایران بجز نواحی غربی (کوه های زاگرس) است. از نتایج این تحقیق می توان در جهت مدیریت و توسعه رویشگاههای گونه مذکور استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

ویژگی های رویشگاه ، درمنه دشتی ، درمنه کوهی ، مراتع ابرکوه یزد