بررسی تغییرات ناشی از سمیت پنکونازول بر توان آنتی اکسیدانی تام مایع سلومیک و تست گریز از محل کرم های خاکی قرمز کالیفرنیایی

آفت کش ها ترکیباتی بوده که برای کم کردن، از بین بردن و یا دفع آفات مختلف از محیط به ویژه اراضی کشاورزی مورد کاربرد فراوان دارند. استفاده جهانی از آفت کش ها به ویژه در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است. در علم سم شناسی کرم های خاکی به عنوان یکی از اندیکاتورهای مناسب تشخیص الاینده های محیطی مورد استفاده دارند، هدف از انجام این مطالعه ارزیابی سمیت پنکونازول بر فیزیولوژی و رفتار شناسی کرم های خاکی قرمز کالیفرنیایی (آیزنیا فتیدا) بوده است. کرم های خاکی مورد استفاده از نوع آیزنیا فتیدا بوده که از شرکت سروش محیط سبز واقع در شهر کرد تهیه و خریداری گردیدند. کرم های خاکی در دمای اتاق و در ظروف پلی اتیلن به مدت دو هفته جهت تطابق با محیط نگه داری شدند. سپس کرم ها به مدت 5 و 7 روز در معرض سه غلظت زیر حد کشندگی از بوتاکلر قرار داده شدند، فعالیت آنتی اکسیدان های تام مایع سلومی به کمک تست FRAP همراه با تست گریز از محل به مدت 48 ساعت مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که سمیت پنکونازول موجب کاهش توان آنتی اکسیدانی ترکیبات موجود در مایع سلومی کرم های خاکی به صورت یک روند کاهشی وابسته به غلظت و نیز وابسته به گذشت زمان شده است، همچنین این سم به صورت وابسته به غلظت در طی یک دوره 48 ساعته مموچب افزایش درصد ANR یا مهاجرت کرم ها از صفر تا 57+ گردید، در پژوهش حاضر یافته ها نشان داد که پنکونازول موجب القای استرس اکسیداتیو در بدن کرم های خاکی شده که در نتیجه آن بخش زیادی از توان آنتی اکسیدانی مایغ سلومی صرف خنثی سازی ROS موجود در محیط شده و بدین سان به مرور زمان با توجه به نتایج تستFRAP بافت های بدن کرم های خاکی در مقابل هجوم ROS بی دفاع مانده که خود منجر به کاهش قدرت زیست در این جانوران خواهد شد، است. براساس نتایج تست گریز از محل مهاج فرار مشخصی برای کرم های خاکی به وقوع پیوسته که خود نشان دهنده وجود نوعی فشار اکولوژیکی بر کرم های خاکی مورد ازمایش بوده که آنان را وادار به گریز از مکان اولیه به طرف محیطی با آلودگی کم تر (خاک شاهد) نموده است.

کلیدواژه ها:

پنکونازول ، کرم های خاکی قرمز کالیفرنیایی ، توان آنتی اکسیدانی تام ، FRAP ، تست گریز از محل