اندازه بهینه واحدهای پرورش دهنده مرغ تخمگذار استان خراسان رضوی

یکی از عوامل مؤثر و تعیین کننده در استفاده مطلوب از نهادهها، اندازه واحدهای تولیدی میباشد. این مطالعه با هدف تخمین اندازه بهینه واحدهای پرورش دهنده مرغ تخمگذار در استان خراسان رضوی انجام پذیرفت. در این مطالعه تلاش شد که با استفاده از شاخص بهرهوری کل عوامل تولید و ارائه الگوی اقتصاد سنجی مناسب، وسعت و ظرفیت اقتصادی واحدهای پرورش دهنده مرغ تخمگذار استان خراسان رضوی تعیین و عوامل موثر بر آن برای استان خراسان رضوی نیز مشخص شود. دادههای مورد نیاز با استفاده از نمونه گیری تصادفی کوکران از 08 پرسشنامه واحد تولیدی از مناطق مختلف استان طی دوره 1931 الی 1932 جمع آوری و استخراج شد. نتایج نشان داد، واحدهای پرورش دهنده مرغ تخمگذارهم ازلحاظ وسعت و هم از لحاظ ظرفیت در سطح بهینه نبوده و هر واحد مرغداری کمتر از حد بهینه از زمین و ظرفیت مرغداری بهرهمند بودهاند. این امر نشان داد که اغلب مرغداران در واحدها و ظرفیتهای پایینتر از حد بهینه فعالیت دارند. در ایین مطالعه تعداد بهینه مرغ تخمگذار در هر واحد مرغداری معادل 121 هزار قطعه و اندازه بهینه واحد مرغداری 20/8 هکتار برآورد شد. باتوجه به اینکه اکثر مرغداریهای مورد بررسی زیر ظرفیت بهینه تولید میکنند، لذا یکی از راههای کاهش هزینیه در آنها، افیزایش ظرفیت تولید تخممرغ و نزدیک شدن به میزان تولید بهینه است.

کلیدواژه ها:

اندازه بهینه ، شاخص ترنکوئیست ، مرغتخمگذار ، خراسان رضوی ، ایران