کنترل زیستی همونکوس کونتورتوس توسط قارچهای نماتودخوار آرتروبوتریس اولیگوسپورا، دادینگتونیا فلگرنس و هاپتوسیلیوم اسفروسپوروم

سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,113

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-59-4_017

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

هدف: کنترل زیستی نماتودهای دستگاه گوارش نشخوارکنندگان. طرح: آزمون مقایسه عملکرد. نمونه ها: پنجاه نمونه مدفوع گوسفند آلوده به تخم همونکوس کونتورتوس. روش: نمونه لیوفیلیزه دوجدایه از قارچ آرتروبوتریس اولیگوسپورا 111.37 و 251.82 و یک جدایه از قارچ دادینگتونیا فلگرنس 583.91 و همچنین یک جدایه از قارچ هاتوسیلیوم اسفروسوروم 381.84 تهیه و سپس 8000، 20000 و 100000 کنیدی از هر یک از جدایه های فوق (45 نمونه) به یک گرم مدفوع حاوی 70 عدد تخم همونکوس کونتورتوس مدفوع افزوده شد و کلیه نمونه ها به مدت 8 روز در دمای 25 تا 27 درجه سانتیگراد قرار داده شدند (برای ایجاد نوزاد مرحله سوم) و پس از جداسازی نوزادهای تولید شده به روش برمن، اثر نماتود خواری این جدایه ها در مقایسه با گروه شاهد مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل آماری: تست One-Way ANOVA و روش تکمیلی توکی. نتایج: با افزودن 8000 کنیدی از قارچهای فوق و 20000 کنیدی از قارچ آرتروبوتریس اولیگوسپورا جدایه 251.81 در مقایسه با شاهد کاهش محسوسی در تعداد نوزادان مرحله سوم همونکوس کونتورتوس به وجود نیامد ولی در مورد آرتروبوتریس اولیگوسپورا جدایه 111.37 و دادینگتونیا فلگرنس جدایه 581.9 در ازای افزودن تعداد 20000 کنیدی، کاهش به شدت معنی داری در مقایسه با شاهد مشاهده گردید. با افزودن 100000 کنیدی از هر سه جدایه مورد آزمایش کاهش به شدت معنی داری در تعداد نوزادان به وجود آمد. در مورد قارچ هاپتوسیلیوم اسفروسپورم با افزودن 8000 و 20000 کنیدی به ترتیب باعث 21/46 و 48/99 درصد کاهش در تعداد نوزادان عفونتزا مشاهده گردید. نتیجه گیری: بررسی اخیر نشان داد که با استفاده از جدایه های قارچ های آرتروبوتریس اولیگوسپورا و دادینگتونیا فلگرنس می توان در صورت ایجاد شرایط لازم به صورت توأم با درمان شیمیایی به خوبی نماتودهای دستگاه گوارش نشخوارکنندگان را کنترل نمود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1383)، دوره 59، شماره 4، 312-309.

نویسندگان

شاهرخ رنجبربهادری

گروه آموزشی انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار- ایران

علی اسلامی

گروه آموزشی انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

مهدی رزاقی ابیانه

بخش قارچ شناسی انستیتوپاستور ایران، تهران- ایران

رسول زارع

موسسه تحقیقات آفات و بیماریهای گیاهی، تهران- ایران