آشکارسازی مکانهای بهینه، جهت توسعه فیزیکی آتی شهر کنگان،با استفاده از مدل منطق بولین و تکنیکهای RS و GIS

امروزه در برنامه ریزی برای توسعه شهر استفاده از مدلها و تکنیکها، کاربرد بسیاری دارد . با استفاده ازمدل منطق بولین و تکنیک های GIS و RS ، در این تحقیق ،مکانهایی که از نظر لایه های زمین شناسی، شیب، پوشش گیاهی ، قابلیت اراضی،فاصله از مسیل ها و فاص له از سکونتگاه، در اطراف شهر کنگان، می توانند محدودکننده توسعه شهر باشند، مشخص می شود در این تحقیق علاوه بر کاربرد مدل، سعی شده است که با تغییراتی در مدل آن را تعدیل نماید . و تا آنجا که ممکن است مکانهای دارای محدودیت را آشکارسازد . ومکانهای بدون محدودیت را برای توسعه آتی شهر پیشتهاد دهد .