اثر ایندول بوتریک اسید و نوع محیط کشت بر ریشه زایی قلمه های گیاه دارویی استویا (Stevia rebaudianaBertoni)

امروزه گیاه دارویی استویا ( Stevia rebaudianaBertoni) به عنوان یک شیرین کنندهی طبیعی می تواند جایگزین قند گردد. میران شیرینی در عصارهی برگ گیاه استویا در حدود 300 برابر شکر میباشد.تکثیر استویا از طریق بذر صورت میگیرد ولی از آنجاییکه بذرهای آن قدرت جوانهزنی بسیار کمی دارند از اینرو بهترین روش ازدیاد آن برای تولید انبوه از طریق کشت بافت گیاهی و قلمه میباشد. در پژوهش حاضر تکثیر استویا در شرایط گلخانه ای، با استفاده از تنظیم کننده ی رشد ایندول بوتریک اسید IBA با 3 غلظت (صفر، 1 و 2 میلی مولار) و بسترهای کشت حاوی پرلیت، 50% پرلیت + 505 کوکوپیت و مخلوطی با نسبت برابر (1:1) از خاک، کود حیوانی و شن بر ریشهزایی قلمه استویا در 5 تکرار صورت گرفت. در طی آزمایش فاکتورهایی نظیر ارتفاع گیاه، تعداد برگ، طول ریشه و قطر ریشه اندازه گیریشدند. نتایج نشان داده که اثر متقابل تنظیم کننده رشد و بستر کاشت بر روی ارتفاع گیاه، تعداد برگ و طول ریشه در سطح یک درصد اختلاف معنیداری داشته ولی قطر ریشه تفاوت معنیداری از خود نشان ندادهاست. بیشترین میزان پارامترها مانند ارتفاع گیاه، طول ریشه و قطر ریشه در تیمار هورمونی 1 میلی مولار و بستر پرلیت بدست آمده و تعداد برگ در تیمار هورمونی 2 میلی مولارو در بستر (1/3 خاک، 1/3 کود حیوانی، 1/3 شن مشاهده گردید. در این آزمایش همهی گیاهان با موفیقت ریشه دار شدند. بنابراین تولیدانبوه گیاه دارویی استویا با هزینه ناچیز و در مدت زمان کوتاه با یهره گیری از قلمه امکانپذیر است.

کلیدواژه ها:

استویا ، ورمی کمپوست ، نور ، کودشیمیایی