بررسی و ارزیابی روش های مقابله با یخبندان پل ها در شبکه راه ها

یخبندان یکی از مؤثرترین عوامل کاهش سطح ایمنی، سطح سرویس و تخریب روسازی راه ها و بخصوص پل ها در نقاط سردسیر می باشد. روش های مختلفی جهت مقابله و جلوگیری از وقوع یخبندان وجود دارد که در این جا به سه مورد آن پرداخته می شود. این سه روش عبارتند از شیوه سنتی پخش مواد ضد یخ بر سطح رویه ی پل ها با استفاده از ماشین آلات پخش متحرک، شیوه ی پخش مواد ضدیخ به صورت ثابت و در نهایت، سامانه ی کنترل و گرم کردن عرضه و رویه ی پل با استفاده از عبور جریان الکترییته از داخل رویه، از مزیت های سامانه ی پخش متحرک، هزینه ی اولیه ی کم و آشنایی راهداران با این روش می باشد و از معایب آن می توان به خطر برخورد ها با ماشین آلات پخش ضدیخ و کاهش سرعت جریان ترافیک اشاره نمود. ازمزایای سامانه ی پخش ثابت مواد ضد یخ می توان رفع خطر برخورد ترافیک با ماشین آلات راهداری، قابلیت کنترل دقیق بر سامانه و عملکرد مطلوب را نام برد؛ و کاستی های این روش، هزینه های نگهداری و آلودگی ناشی از مواد ضد یخ می باشد. قابلیت کنترل از راه دور، عملکرد خودکار و عدم نیاز به مواد یخ زا از مزایای روش گرم کردن عرضه ی پل می باشد. هزینه ی اولیه ی بالا، عدم امکان اجرا بر سازه های موجود و میزان برق مصرفی بالا از معایب روش گرم کردن پل می باشد. با توجه به این موارد و درنظر گ رفتن مزایا و معایب سه روش ذکر شده جهت مقابله با یخبندان روی عرضه ی پل های شبکه ی راه های کشورمان ایران، مناسب ترین شیوه، سامانهی ثابت خودکار پاشش ضد یخ (فست) پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمستانی ، یخبندان ، سامانه ی فست