بررسی تأثیر انتخاب شاخصهای جغرافیایی، فیزیوگرافیک و هواشناسی در تشکیل مناطق همگن به منظور منطقه بندی حوضه ی آبریز ارس

تحلیل فراوانی منطقه ای یکی از روش های برآورد سیلاب با دوره های بازگشت مختلف، به ویژه در برآورد سیلاب برای سایت های فاقد آمار مناسب و بلند مدت هیدرومتری است در این روش سعی بر این است که با گروه بندی سایت های که از نظر مکانیزم تولید سیلاب وضعیت مشابهی دارند مناطقی همگن تشکیل شوند از جمله روش های تحلیل فراوانی منطقه ای نسبتا نوین الگوریتم گشتاورهای خطی است که شامل روش هایی مبتنی بر استفاده از گشتاورهای خطی به منظور شناسایی سایت های ناجور از نظر آماری، بررسی همگنی مناطق و شناسایی و انتخاب توزیع منطقه ای مناسب است همچنین مطالعات پیشین نشان میدهد که روش های تحلیل خوشه ای از کارآمدترین روش های منطقه بندی حوضه های آبریز به منظور انجام تحلیل فراوانی منطقه ای سیلاب هستند. در این مطالعه، تاثیر انتخاب و به کارگیری برخی پارامترها و شاخص های جغرافیایی فیزیوگراف و هواشناسی و ترکیبات آن ها در همگنی مناطق حاصل از تحلیل خوشه ای با استفاده از الگوریتم های kmeans – Ward به منظور منطقه بندی حوضه ی آبریز آرس مورد بررسی قرار گرفته است بررسی نتایج به دست آمده نشان داد از میان پارامترها و شاخص های مورد بررسی در این مطالعه، انتخاب دو پارامتر مساحت سطح زهکشی و ضریب رواناب و ترکیبات آن ها به عنوان ویژگی های مورد استفاده در تحلیل خوشه ای به منظور تشکیل مناطق همگن نتایج بهتری را حاصل می کند .

کلیدواژه ها:

تحلیل فراوانی منطقه ای ، گشتاورهای خطی ، منطقه بندی ، تحلیل خوشه ای ، حوضه ی ارس