مقایسه اثر سیلیکای کلوئیدی و تترااِتیل اُرتوسیلیکات بر توسعه ریزساختارِ نانوکامپوزیت آلومینا- مولایت سنتز شده به روش سل- ژل

هدف از این کار پژوهشی بررسی توسعه ریزساختار کامپوزیت آلومینا -مولایت با استفاده از دو منبع تامین سیلیکا (سیلیکای کلوئیدی و تترااِتیل اُرتوسیلیکات ) میباشد. نانوپودرهای کامپوزیت آلومینا با استفاده ازمحلول آبی کلرید آلومینیوم به عن وان منبع آلومینا و سیلیکای کلوئیدی (در روش اول ) و محلول الکلی تترااِتیل اُرتوسیلیکات (در روش دوم ) به عنوان دو منبع سیلیکا از طریق سل -ژل سنتز شده بودند . ایننانوپودرها با پرس تک محوری به شکل قرص درآمدند و بطور ایزواستاتیک پرس سرد شدند . سپس قرصهای خام در دماهای مختلف سینتر شدند. با افزایش دما چگالی نسبی در روش دوم در مقایسه با روشاول سریع تر افزایش یافت . علت این اختلاف به سطح ویژه پودرها مربوط می شود که در روش اول و دوم به ترتیب± 0.5 m2/g 105.4 و ± 0.4 m2/g120.9 بدست آمد. در روش اول مولایت فقط در بین دانههای آلومینامشاهده شد درصورتی که استفاده ازTEOS در روش دوم بعلت توزیع یکنواخت تر موجب تشکیل مولایت درون دانههای آلومینا شد