علاقمند نمودن دانش آموزان به شرکت در مسابقات فرهنگی و قرآنی

یکی از شروط لازم برای تحقق هدف های نظام تعلیم و تربیت، دخالت دادن معلمان در شناخت مشکلات فرآیند یاددهی – یادگیری است و این ضرورت و نیاز در صورتی واقعیت می یابد که در آن ها در شناخت مشکلات و ارائه طریق فعال شوند و در جهت رفع موانع به طور آگاهانه قدم بردارند.این تصور و خیال که معلم به دیگران آموزش دهد و فاقد بینش علمی و آفرینندگی باشد و مجهز به بینش علمی و مساله یابی و روش حل مساله نباشد، خیالی است بس واهی و غیرعلمی.چنان چه معلمی با مسائل و امور مربوط به کار و حرفه و حق زندگی شخصی خود و برخوردی اصولی و علمی داشته باشد و پژوهش را برای حل مشکلات کلاس درس خود موثر و کارساز بداند، دارای بینش علمی و علاقه مند به ارتقای دانش کلاس درس خود است. معلمی که دارای بینش علمی است وضع موجود را طبیعی تلقی نمی کند، کنجکاو است، پیوسته تجربه می کند و از وارد عمل شدن و اشتباه کردن نمی هراسد. اگر برنامه های فرهنگی و مسابقات کارشناسی شده و با درک کامل سطوح مختلف یادگیری و نیازهای سنین مختلف دانش آموزان برنامه ریزی شود بهترین شرایط را برای جبران سایر نقایص دروس نظری فراهم می نماید. اگر مسابقات مدارس به صورت برنامه ریزی شده، مناسب با توانمندی دانش آموزان و هدفمند صورت گیرد، چون از عناصر مختلف از قبیل تعالیم دینی، هنر، زیبایی دوستی، و ... که همه جزو کشش های فطری انسان است کمک می گیرد می تواند بهترین ابزار تربیتی و آموزشی باشد. دانش آ موزان در مسابقات زندگی را به صورت واضح و روشن تجربه می نمایند و می آموزند چگونه مسائلشان را حل کنند، چگونه ارتباط برقرار نمایند، چگونه به پیروزی برسند، چطور با شکست مواجه شوند

کلیدواژه ها:

فرآیند یاددهی – یادگیری ، تعلیم و تربیت ، معلمان ، بینش علمی ، آموزش و پرورش