بازدهی سرمایه ای آموزش و پژوهش استان آذربایجان شرقی با رویکرد رگرسیون چندکی

نرخ بازگشت به تحصیل اهمیت بسیاری در سرمایه گذاری دارد. سرمایه گذاری در آموزش وپرورش, به معنای سرمایه گذاریدر توانمندی ها و مهارت های افراد است. این سرمایه گذاری می تواند به عنوان یک سرمایه انسانی پایه، برای توسعه اقتصادیو اجتماعی یک کشور یا استان عمل کند. در این راستا این مقاله پژوهشی با استفاده از روش تحقیقات کمی و کیفی وتجزیه وتحلیل داده های دو دهه شمسی؛ برابر با ۱۳۸۱ تا ۱۴۰۱، به بررسی عوامل موثر بر نرخ بازگشت به تحصیل و ارائهپیشنهادهای عملی جهت بهبود آن می پردازد. در این پژوهش به منظور بررسی آثر تحصیلات بر دریافتی شاغلین و محاسبهنرخ بازدهی آموزش دریافتی مینسر مبتنی بر دادهای هزینه و درآمد بودجه خانوارهای شهری و روستایی استان آذربایجانشرقی در مقاطع سال های ۱۴۰۱، ۱۳۹۶، ۱۳۹۱، ۱۳۸۶، ۱۳۸۱ و مدل اقتصادسنجی رگرسیون چندکی استفاده شده است.متوجه خواهیم شد که افرادی که در مقطع کارشناسی (در سن ۲۲ سالگی) نسبت به کسانی که در دیپلم (در سن ۱۸سالگی) فارغ التحصیل می شوند. از درآمدی خیلی بیشتر (نسبتا دوبرابری) برخوردار می شوند. آنچه می توان دریافت ایناست که در استان آذربایجان شرقی برای ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر تحصیلی همواره مورد تقاضا بوده است؛ اماسرمایه گذاری کلان دولتی در مواجه با تقاضا بالا مناسب نبوده، در این راستا پیشنهاداتی در این باب ذکر می شود که بهتوان تخصیص منابع بیشتر به این بخش موجب تسریع رشد اقتصادی استان واقع گردد.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری استانی ، تحصیلات ، تجربه کاری ، بازدهی درآمدی ، رگرسیون چندکی