اثر بخشی آموزش فرزند پروری مقابله با کودک آزاری براسترس والدگری و مشکلات رفتاری کودکان مادران دارای سابقه کودک آزاری

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش فرزند پروری مقابله با کودک آزاری براسترس والدگری و مشکلات رفتاری کودکان در مادران دارای سابقه کودک آزاری در شهر اصفهان انجام شد.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری با گروه کنترل بود. بدین منظور از بین مراجعین مراکز اورژانس اجتماعی در سال ۱۴۰۱ به روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر از مادران دارای سابقه کودک آزاری انتخاب شده و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. آزمودنی های هر دو گروه پرسشنامه های استرس والدگری و مشکلات رفتاری کودکان را در مراحل پیش آزمون پس آزمون و پیگیری دو ماهه پاسخ دادند. گروه آزمایش ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای آموزش فرزند پروری مقابله با کودک آزاری را به صورت دوبار درهفته دریافت نمودند، گروه کنترل در این مدت هیچ نوع آموزشی دریافت نکردند برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل واریانس اندازه های تکراری) استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس اندازه های تکراری نشان داد که آموزش فرزند پروری مقابله با کودک آزاری باعث کاهش استرس والدگری و مشکلات رفتاری کودکان در مادران دارای سابقه کودک آزاری می شود (۰۵/۰>›P).نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل می توان گفت یکی از روش های موثر برای کاهش استرس والدگری و مشکلات رفتاری کودکان در مادران دارای سابقه کودک آزاری می تواند آموزش مقابله با کودک آزاری باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش فرزند پروری ، گرایش به کودک آزاری ، استرس والدگری ، مشکلات رفتاری کودکان ، سابقه کودک آزاری