مقایسه خواص مکانیکی مخلوط آسفالتی نیمه گرم حاوی الیافهای طبیعی مختلف

استفاده از الیافهای طبیعی در مخلوطهای آسفالتی به دلیل قابلیت این الیافها در بهبود خواص مکانیکی آنها به طور مداوم در حال افزایش است . ترکیب الیاف در مخلوطهای آسفالتی علاوه بر این که موجب پایداری زیست محیطی آسفالت شده، از نقطه نظر اقتصادی نیز حائز اهمیت است . هدف این مقاله مقایسه الیاف طبیعی استفاده شده در مخلوطهای آسفالتی نیمه گرم (WMA) و همچنین شناسایی خلاهای تحقیقاتی و ارائه توصیه هایی برای عملکرد بهتر الیاف طبیعی می باشد. بر اساس شواهدوتحقیقات موجود در این مقاله نشان داده شده است که اخرای علاقه فزایندهای به استفاده از الیاف طبیعی در مخلوطهای آسفالتی وجود دارد. همچنین در این پژوهش مزایای بالقوه استفاده از الیاف در مخلوط آسفالتی ، از جمله بهبود سختی خزشی ومقاومت در برابر ترک خوردگی ، کاهش شیار شدگی و افزایش مقاومت در برابر خستگی که از مهم ترین اهداف اصلاح مخلوطهای آسفالتی محسوب می شوند، مورد ارزیابی قرار گرفت . نتایج بررسی پژوهش های مختلف نشان داد که به طور کلی استفاده از الیافهای طبیعی از قبیل جوت، پالم ، سیسال و مانند آنها نسبت به استفاده از الیافهای مصنوعی در مخلوطهای آسفالتی نیمه گرم و همچنین مخلوط پایه ، می تواند به طور چشم گیری موجب بهبود عملکرد خواص مکانیکی مخلوطهای آسفالتی از قبیل مدول دینامیکی ، حساسیت به رطوبت ، سختی خزش، مقاومت در برابر شیارشدگی شود.

کلیدواژه ها:

الیاف طبیعی ، مخلوط آسفالتی نیمه گرم ، خواص مکانیکی