تحلیل معنایی واژه «لعل» در قرآن و تاثیر آن در فهم آیات
محل انتشار: دوفصلنامه آموزه های قرآنی، دوره: 20، شماره: 38
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 167
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QURN-20-38_005
تاریخ نمایه سازی: 19 فروردین 1403
چکیده مقاله:
واژه «لعل» که ۱۲۹ در قرآن کریم به کار رفته است، در ساختار زبانی قرآن، گاه معنایی را افاده می کند که موهم معنا می گردد. این واژه در ساختار زبانی قرآن به چند معنا به کار رفته است؛ ولی در تحلیل آن توسط قرآن پژوهان و مترجمان، تنها معنای نخست آن مورد توجه قرار گرفته و عموم مترجمان قرآن در عموم موارد، این واژه را «شاید» و «باید» ترجمه نموده اند. در این مقاله تلاش خواهد شد تا با تعیین معانی متعدد «لعل» با توجه به معنای بافتی و نقد معنای غیربافتی، معنای دقیق آن واژه در هریک از آیات شریفه گزینش گردد. نتیجه این پژوهش آن خواهد بود که «لعل» در بافت زبانی قرآن کریم، به ۷ معنا به کار رفته است که عبارت اند از: ترجی تکلمی، ترجی مقامی، تمنی، تعلیل، استفهام، ظن و یقین. مترجمان و قرآن پژوهان در هنگام فهم و ترجمه آیات، نباید از این معانی غافل شوند.
نویسندگان
حسین ضیاء توحیدی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه فردوسی مشهد
سیدحسین سیدی
گروه زبان عربی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :