بررسی رفتار الکترومغناطیسی کامپوزیت های زمینه سرامیکی TiC/Ti۳AlC۲ سنتز شده به روش درجا

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تقویت کننده فاز مکس Ti۳AlC۲ بر رفتار الکترومغناطیس کامپوزیت های زمینه TiC است. در این رابطه، از فرایند آسیاب کاری و عملیات حرارتی ثانویه برای سنتز کامپوزیت مورد نظر بهره گرفته شد. بررسی ساختارهای حاصل توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، آنالیز حرارتی افتراقی و دستگاه پراش سنج پرتو ایکس انجام شد. بررسی رفتار الکترومغناطیسی توسط دستگاه تحلیلگر شبکه ای دنبال شد. بررسی های انجام شده نشان داد که امکان ایجاد ساختار کامپوزیتی TiC/Ti۳AlC۲ به صورت درجا پس از آسیاب کاری وجود دارد. بررسی های الکترومغناطیسی نشان داد، رفتار جذب الکترومغناطیسی کامپوزیت زمینه سرامیکی TiC/Ti۳AlC۲ نسبت به TiC اولیه بهبود یافته است، به ‍ صورتی که کمترین اتلاف بازتاب کامپوزیت مذکور آسیاب شده برابر با ۱۹/۴۶- دسی بل در محدوده بسامدی باند ۱ الی ۱۸ گیگاهرتز بود. پس از عملیات آنیل در دمای ۱۴۰۰ درجه سانتی گراد، مشخص شد فاز Ti۳AlC۲ حاصل از فرایند آسیاب کاری پایدار نبوده و به محلول جامد تک فاز TiCx تبدیل شد. بررسی های الکترومغناطیسی نمونه آنیل شده نشان داد پس از حذف فاز مکس، رفتار جذب الکترومغناطیسی تضعیف می شود. بدین گونه که کمترین اتلاف بازتاب نمونه آنیل شده برابر با ۹/۸۲- دسی بل بود.

کلیدواژه ها:

ترکیب بین فلزی Ti۳AlC۲ ، آسیاب کاری ، عملیات حرارتی ، جاذب امواج الکترومغناطیسی