بررسی آلودگی به توکسوکارا کنیس در مدفوع سگ ها و روباه های استان زنجان با روش میکروسکوپی و PCR
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات دامپزشکی، دوره: 79، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 85
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-79-1_002
تاریخ نمایه سازی: 14 اسفند 1402
چکیده مقاله:
زمینه مطالعه: توکسوکارا کنیس، نماتود انگلی زئونوزی است که سگ و سگ سانان را به عنوان میزبان قطعی و طیف وسیعی از پستانداران را به عنوان میزبان انتقالی آلوده می کند. با افزایش جمعیت سگ های بدون سرپرست، گسترش باغ شهرها و نزدیکی محل رفت و آمد سگ سانان به محل زندگی انسان، شانس تماس و ابتلا به این انگل ها افزایش یافته است.هدف: مطالعه حاضر برای تعیین فراوانی آلودگی توکسوکارا کنیس در سگ ها و روباه های استان زنجان انجام شده است.روشکار: در تابستان، پاییز و زمستان سال ۱۴۰۰، در مجموع ۴۸۴ نمونه مدفوع سگ های بدون سرپرست (۳۵۵ قلاده)، سگ های پناهگاه (۴۹ قلاده)، سگ های نگهبان (۵۰ قلاده) و روباه (۳۰ قلاده) در استان زنجان جمع آوری و پس از تغلیظ نمونه با روش فرمالین اتیل استات، بررسی میکروسکوپی روی آن ها انجام شد. برای تایید نمونه هایی که با بررسی میکروسکوپی متعلق به گونه های توکسوکارا و توکساسکاریس تشخیص داده شدند از روش PCR استفاده شد.نتایج: با روش میکروسکوپی از کل ۴۸۴ نمونه مدفوع بررسی شده، ۲۱ نمونه (۳/۴ درصد) گونه های توکسوکارا و توکساسکاریس تشخیص داده شد. در بررسی تکمیلی با روش PCR از ۲۱ نمونه سگ و روباه که با روش PCR بررسی شدند، تنها در ۶ نمونه از سگها، آلودگی به توکسوکارا کنیس تایید شد.نتیجهگیری نهایی: در مقایسه با مطالعات گذشته در زنجان، میزان شیوع آلودگی به گونه های توکسوکارا و توکساسکاریس در سگ های بدون سرپرست نسبت به گذشته افزایش داشته است. به دلیل نزدیکی و رفت و آمد سگ ها به پارک ها و مناطق مسکونی همچنان خطر آلودگی انسان به توکسوکاریازیس وجود دارد و این اهمیت رعایت پروتکل های درمانی و پیشگیری در سگ های بدون سرپرست را نشان می دهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسترن السادات طباطبایی کیا
دانش آموخته دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
علی هانیلو
گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
مهدی کرمیان
گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
نگین ترابی
گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :