میزان تعلق خاطر کاربران فهرست برخط دسترسی همگانی (اوپک) با توجه به نقش متغیرهای جذب شناختی، و خودکارآمدی رایانه ای

مقدمه: کتابخانه­ها با راه اندازی فهرست برخط دسترسی همگانی (اوپک) سعی دارند، ضمن استفاده از فناوری های به روز، دسترسی کاربران به منابع ذخیره شده را تسهیل کنند. ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف واکاوی میزان تعلق خاطر کاربران فهرست پیوسته کتابخانه­ای (کتابخانه مرکزی دانشگاه فردوسی مشهد) با توجه به نقش متغیرهای جذب شناختی، و خودکارآمدی رایانه ای انجام شده است.روش ­شناسی: پژوهش به شیوه توصیفی­پیمایشی و در نمونه ای آماری شامل ۳۳۱ نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی به شیوه نمونه­گیری تصادفی انجام گردید. به منظور جمع آوری داده از سه پرسشنامه ارزیابی تعلق خاطر کاربر، جذب شناختی، و خودکارآمدی رایانه­ای استفاده شد که روایی آن ها با نظر متخصصان و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری استفاده شد.یافته ­ها: یافته­های پژوهش نشان داد که سطح تعلق خاطر دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد به فهرست پیوسته (اوپک) کتابخانه مرکزی این دانشگاه در سطح قابل قبولی قرار ندارد. همچنین تحلیل دقیق­تر داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری نیز نشان داد که جذب شناختی فهرست پیوسته در تعلق خاطر کاربر، تاثیر معناداری دارد. همچنین دیگر یافته پژوهش نشان داد که خودکارآمدی رایانه ای کاربران این دانشگاه در میزان تعلق خاطر آن ها تاثیر معناداری دارد.نتیجه گیری: در راستای افزایش تعلق کاربران به فهرست­های پیوسته، ضمن رعایت معیارهای مربوط به محیط رابط کاربر باید به علایق کاربران، میزان توجه کاربران، و سابقه قبلی استفاده آنان از فهرست نیز توجه نمود. همچنین محتوای فهرست­ها نباید تنها مشتمل بر اطلاعات کتابشناختی باشد، بلکه باید از سایر قالب­های الکترونیکی (صوت، فیلم، تصویر و ...) برای غنی­تر کردن اطلاعات کتابشناختی استفاده شود. افزایش تعلق خاطر کاربران، زمینه­ساز درک بهتر کاربران، بهبود نگرش­ها، یادگیری عمیق­تر و تغییر رفتار کاربران می­شود و به تبعیت از آن کاربر به استفاده مستمر از فهرست کتابخانه سوق داده می­شود.

کلیدواژه ها:

تعلق خاطر ، فهرست برخط دسترسی همگانی (اوپک) ، جذب شناختی ، خودکارآمدی رایانه ای ، کتابخانه مرکزی دانشگاه فردوسی مشهد