پهنه بندی ژئومورفولوژیکی تناسب زمین در شهرستان اراک با استفاده از مدل منطق فازی (با رویکرد توسعه آتی شهر اراک)

هدف عمده پژوهش حاضر پهنه­بندی شهرستان اراک به کمک پارامترهای ژئومورفولوژیکی با استفاده از مدل منطق فازی بوده است. در راستای تحقق هدف مذکور، ۱۰ شاخص موثر شامل ارتفاع، فاصله از گسل، فاصله از آبراهه اصلی، فاصله از آبراهه فرعی، فاصله از راه ارتباطی، درصد شیب، فاصله از سکونتگاه، تیپ اراضی، میزان فرسایش­پذیری و پتانسیل لرزه خیزی در قالب نقشه­های وکتوری و رستری تهیه گردید. برای هریک از لایه­های رستری بر اساس مطالعات میدانی و نظر کارشناسی یک تابع تعریف شد، اما لایه­های وکتوری با قرار گرفتن در یک بازه ۰ و ۱ دیگر نیازی به تعریف تابع نداشتند. پس از اعمال توابع، عملیات ضرب، جمع و مقادیر مختلف گامای فازی نیز بر روی لایه­ها اجرا گردیدند. بدین­منظور از نرم­افزارهای ARC GIS ۹.۳وERDAS ۹.۱ استفاده شد. در نهایت مقایسه تحلیلی بین پهنه­های مناسب وضع موجود شهر بر اساس پهنه­های بحرانی و پهنه­های مناسب حاصل از مقادیر گاما انجام گرفت. بر اساس یافته­ها مشخص شد گامای ۷/۰ فازی بیشترین تطابق را با اراضی مناسب وضع موجود شهرستان دارد. نتایج حاکی از آن بود که دو هسته در غرب و شرق شهرستان جهت توسعه آتی شهر اراک مناسب به نظر می­رسد و در حال حاضر، پهنه­ی شمال و شمال­غربی شهر در اولویت می­باشد. در نهایت نقشه نهایی به ۵ کلاس طبقه­بندی گردید، بطوری­که مناطق به ترتیب؛ تناسب بسیار کم با ۲۱۸۹، تناسب کم با ۳۸۹، تناسب متوسط با ۵۹۳ ،تناسب زیاد با ۵۵۲ و تناسب بسیار زیاد با ۳۸۱ کیلومتر مربع مساحت، مشخص شدند.

کلیدواژه ها:

توسعه فضایی ، عملگر فازی ، پارامترهای ژئومورفولوژیکی ، اراک