پیش بینی عملکرد شبکه دسترسی ترافیکی بعد از وقوع بحران به روش چیدمان فضا

از ابتدای خلقت، وقوع بحران ها در سکونت گاه های انسانی به ویژه شهرها، به دلیل تمرکز بالای جمعیت، از حساسیت قابل توجهی برخوردار بوده است. طی یک بحران یا وضعیت اضطراری، شبکه های ارتباطی حمل ونقل، نقش حیاتی در بازگرداندن حالت عادی به شهر بر عهده دارند. هدف این پژوهش، پیش بینی نحوه عملکرد شبکه دسترسی ترافیکی در مواقع بعد از بحران است. این پژوهش، کاربردی به روش توصیفی- تحلیلی است. اطلاعات نظری، به روش اسنادی- کتابخانه ای و اطلاعات میدانی، به روش پیمایش و با ابزار مشاهده جمع آوری شدند. جهت انجام تحلیل، خط مرکز معابر منطقه ۶ شهر تهران به عنوان جامعه آماری پژوهش در محیط نرم افزار جی آی اس وارد شد و با افزونه آکسومن مورد ارزیابی قرار گرفت و پارامترهای تحلیل روش چیدمان فضا از آن استخراج شد. نتایج نشان می دهد که بیشترین احتمال استفاده از معابر، جهت حمل ونقل تدارکات و تخلیه مجروحان در خیابان های بلوار کشاورز، ولی عصر (عج) (عج)، کارگر و کریم خان خواهد بود. هم چنین خیابان جهان آرا دارای بیشترین تعداد اتصال کوچه های بن بست است، که از این نظر با توجه به یک پارچگی کم آن با سایر معابر منطقه، پس از وقوع بحران قابلیت تخلیه به ساکنان اطراف خود را نمی دهد.

کلیدواژه ها:

بحران ، مدیریت بحران ، شبکه دسترسی ، حمل ونقل ، چیدمان فضا