ارائه راه حل هایی در طراحی مجموعه های اقامتی- توریستی از منظر معماری با رویکرد اکوتوریسم در منطقه ۲۲ تهران

طبیعت به عنوان بستری که انسان در آن زندگی می کند ، دارای ویژگی هایی از قبیل هماهنگی ،تنوع هارمونی و به طور کلی از یک معماری غنی برخوردار می باشد . رشد شهرنشینی در جهان و ایران و ازدیاد شهرهای بزرگ و پر جمعیت و شهرک های صنعتی باعث به دور افتادن انسان از طبیعت شده است. بنابراین انسان روز به روز عطش بیشتری برای دیدار مناطق طبیعی پیدا می کند. یکی از اصلی ترین نیازهای جامعه بشری برای پر کردن اوقات فراغت نیاز به گردشگری است که به شکل های مختلف از جمله اکوتوریسم متجلی می شود. در سال های اخیر ملاحظات اکولوژیکی و زیست محیطی موجب گردید تا اکوتوریسم به عنوان سازگارترین نوع گردشگری بیش از سایر اشکال گردشگری مورد توجه قرار گیرد . در واقع این نوع گردشگری جهت ارتقای پیشرفت اقتصادی هر کشور ، مردم بومی منطقه و حفظ ارزشهای طبیعی ، زیست محیطی و فرهنگی مناطق گردشگری تشخیص داده شده است. بنابرین ابتدا بایستی مناطق با جاذبه های توریستی به دقت شناسایی شود . طرح تفصیلی مصوب شهر تهران، منطقه ۲۲ را به عنوان قطب گردشگری ، تفرجگاهی و خدماتی در نظر گرفته است . لذا مجموعه اقامتی - توریستی در این منطقه با توجه به شرایط اقلیمی و موقعیت استراتژیک شهر تهران ، توان بالقوه ای برای جذب مسافران خارجی ، توریست ها، بازرگانان و... خواهد داشت. این مقاله به روش مطالعات کتابخانه و میدانی که به طریقه توصیفی تحلیلی تهیه شده است تا با توجه به پژوهش زیر به رابطه طبیعت و گردشگری و تاثیر آن بر طراحی مجتمعهای اقامتی- توریستی پی برد.

کلیدواژه ها:

معماری ، طبیعت ، اکوتوریسم ، مجموعه اقامتی -توریستی ، منطقه ۲۲ تهران.