بررسی حروف جواب «نعم» و «بلی» در قرآن کریم با رویکرد زیباشناسی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 59

فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_AAQ-1-4_001

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1402

چکیده مقاله:

حروف از ارکان اصلی آیات قرآن است و بدون فهم معنای آن ها نمی­توان معنای اصلی آیات را متوجه شد. حروف جواب، حروفی هستند که در اغراض مختلف زیباشناسی در قرآن به کار رفته­اند. در این میان دو حرف «نعم» و «بلی» هستند که از جایگاه خاصی دارند، زیرا «نعم» هنگامی به کار می­رود که مخاطب تصدیق کننده جمله قبل باشد؛ خواه آن جمله منفی باشد یا مثبت، اما «بلی» همیشه پس از نفی می­آید و وظیفه آن ابطال و سپس اثبات جمله قبل است. پژوهش حاضر با روشی توصیفی، تحلیلی و با رویکرد زیباشناسی، سعی در بررسی این حروف در آیات قرآن دارد. آنچه پس از بررسی مشخص شد آن بود که تعداد آیاتی که «نعم» در آن ها وجود داشت کمتر از «بلی» بود و علت آن موضع نفی و اثبات حرف «بلی» با توجه به موضوع اصلی این آیات که همان قیامت است، بود. همچنین «بلی» به دو دسته «جواب مستقیم» و «نتیجه­گویی» تقسیم می­شود که در اولی در گفتگویی مشخص شده است، که بیشتر در نفی ماقبل مجرد از استفهام است و غرض زیبایی­شناسی آن تقریر و اعتراف است و دومی مربوط به بیان عاقبت امر است که اغراض اصلی آن تنبیه و ارشاد و تاکید بر اوصاف خداوند است. همچنین آیاتی که با «نعم» به کار رفته بود ماقبلشان مجرد از نفی و انکار است و در دو غرض توبیخ و طمع است. همچنین مشخص شد جابه­جایی هر کدام از آن ها باعث زایل شدن معنا و از بین رفتن غرض اصلی متن می­شود.

نویسندگان

عیسی متقی زاده

استاد زبان و ادبیات عربی دانشگاه تربیت مدرس

کورش فریدونپور

کارشناسی ارشد آموزش زبان عربی دانشگاه تربیت مدرس

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ابن منظور(۱۹۸۸)، لسان العرب، چ۱، بیروت: داراحیاء التراث العربی ...
  • ابن­ماجه(بی­تا)، سنن ابن ماجه، ج۵، تحقیق: دکتر بشار عواد، بیروت: ...
  • ابن عاشور، محمدطاهر(۱۹۸۴م)، تفسیر التحریر و التنویر، ج۷، تونس: دار ...
  • انصاری، محمدرضا(۱۳۸۸)، «جایگاه «بلی» و معنای آن در قرآن کریم»، ...
  • انیس، ابراهیم و دیگران(۱۳۹۲)، المعجم الوسیط، ترجمه محمد بندرریگی، چ۴، ...
  • بنایی، علی محمود(بی­تا)، حروف الجواب و استعمالاتها مستقصاه فی القرآن ...
  • الحلبی، سمین(بی­تا)، الدرر المصون فی علوم الکتاب المکنون، ج۱، دمشق: ...
  • درویش، محی­الدین(۱۳۹۳)، اعراب القرآن الکریم و بیانه، چ۲، قم: نشر ...
  • دسوقی، محمدعرفه(۲۰۰۹م)، حاشیه الدسوقی علی مغنی اللبیب عن کتب الاعاریب، ...
  • راغب اصفهانی(۱۳۹۶)، مفردات قرآن، ترجمه: مصطفی رحیمی نیا، چ۳، تهران: ...
  • رازی، شیخ ابوالفتوح(۱۳۹۶)، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر ...
  • زمخشری، محمود بن عمر(۱۳۹۱)، الکشاف عن حقائق التنزیل، ترجمه: مسعود ...
  • سامرائی، فاضل صالح(۱۴۳۴)، معانی النحو، ج۴، بیروت: موسسه التاریخ العربی ...
  • شیرافکن، حسین و حامد دلاوری(۱۳۹۵)، ترجمه و شرح الهدایه فی ...
  • طباطبایی، محمدحسین(۱۳۶۳)، تفسیر المیزان، ترجمه: سیدمحمدباقر موسوی همرانی، تهران: بنیاد ...
  • طهرانی، محمدحسین(۱۳۹۹)، علوم العربیه، چ۱، قم: دار زین العابدین ...
  • طوسی، محمد بن حسین(۱۴۱۷)، التبیان فی تفسیر القرآن، چ۲، قم: ...
  • العموش، خلود(۱۳۸۸)، گفتمان قرآن، ترجمه سیدحسین سیدی، چ۱، تهران: نشر ...
  • غلایینی، شیخ مصطفی(۲۰۱۶م)، جامع الدروس العربیه، چ۱، بیروت: داراحیاء التراث ...
  • فضل­الله، محمدحسین(۱۳۸۹)، گفتگو و تفاهم در قرآن کریم، ترجمه حسین ...
  • مختاری، محمدحسین(۱۳۹۷)، هرمنوتیک معنا و زبان، چ۱، تهران: نشر سمت ...
  • مصطفوی، حسن(۱۳۹۳)، التحقیق فی الکلمات القرآن الکریم، ج۱و ۱۲، چ۱، ...
  • مطعنی، ابراهیم محمد(۱۳۸۸)، ویژگی های بلاغی بیان قرآنی، ترجمه سید ...
  • معرفت، محمدهادی(۱۳۹۶)، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ترجمه علی نصیری ...
  • مغنیه، محمدجواد(۱۳۹۷)، تفسیر کاشف، ترجمه موسی دانش، چ۵، قم: نشر ...
  • میر، مستنصر و حسین عبدالرئوف(۱۳۹۰)، مطالعه قرآن به منزله اثری ...
  • همدانی، حسین بن ابی العز(۱۹۹۱م)، الفرید فی اعراب القرآن المجید، ...
  • نمایش کامل مراجع