«درام» در برگزیده ای از پوسترهای سینمای ایران: مطالعه ای در چهارچوب روایت شناسی ساختارگرا

باوجود گسترش رسانه­ های ویدئویی و شبکه­ های مجازی باقابلیت اشتراک ­گذاری آثار ویدئویی، پوستر هنوز یکی از اولین و مهم ترین عناصر اطلاع ­رسان در مورد یک اثر سینمایی است. اجزای متنوع پوسترهای سینمایی به راحتی می ­توانند عناصر مهمی از داستان، شخصیت ها، ژانر و بسیاری از اجزای دراماتیک دیگر فیلم را به مخاطب منتقل کنند و به اولین عنصر روایی و دراماتیک فیلم تبدیل شوند. ازآنجاکه جستجوی درام و روایت در هنرهای دوبعدی مانند پوستر از طریق خوانش ­های بینامتنی امکان­پذیر است، با شناخت مفاهیم لایه­های روایی در نظریات ژرار ژنت و همچنین آشنایی با ویژگی­ های روایت سینمایی در نظریات افرادی مانند سیمور چتمن، می­توان میان روایت دراماتیک در فیلم و پوستر ارتباط برقرار کرد و از این طریق راهکاری عملی برای خلق پوسترهای دراماتیک و روایی عرضه کرد. در این پژوهش، پس از معرفی درام و اجزای سازنده آن، عناصر دراماتیک موجود در پوسترهای برگزیده سینمای ایران در دهه ­های ۴۰ و ۵۰ بر اساس نظریات ژنت و چتمن مورد تحلیل قرار گرفته اند. بر اساس یافته­ ها، می­توان گفت که درام در پوسترهای دهه­ های ۴۰ و ۵۰ سینمای ایران در سه سطح خود را نشان می ­دهند: در سطح اول ژانر و موضوع (تم)، در سطح دوم شخصیت­ ها و روابط میان آن ها و در سطح آخر پیرنگ درام با به تصویر کشیدن کنش دراماتیک به مخاطب منتقل می­شود.

کلیدواژه ها:

روایت شناسی ، لایه های روایی ، راوی سینمایی ، پوستر فیلم ، درام