تجزیه و تحلیل تعهد سازمانی پرستاران بر حسب مشخصات دموگرافیک آنها در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: پرستاران به عنوان بزرگ ترین و مهم ترین منابع انسانی در سازمانهای مراقبت بهداشتی –درمانی، نقش کلیدی در تحقق اهداف سازمان بعهده دارند و تعهد سازمانی آنها یکی از فاکتورهای مهم در جهت نیل به اهداف سازمانی است. روش کار: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی که در سال ۱۳۹۲در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای از نوع نسبتی، تعداد ۳۶۰ نفر از پرستاران شاغل بعنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه تعهد سازمانی ۱۸ سوالی تعدیل شده آلن و مایر بود. داده ها با استفاده از آزمون های تی نمونه های مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج بیانگر سطح متوسط تعهد سازمانی پرستاران بود. تعهد سازمانی پرستاران بر حسب گروه سنی، سابقه کاری و وضعیت استخدام آنها تفاوت معنادار آماری داشت (۰۵/۰p<). پرستاران در گروه سنی ≥۴۰ سال، سابقه کاری ۲۰-۱۶ سال و استخدام رسمی تعهد سازمانی بیشتری نسبت به سایر پرستاران داشتند (۰۵/۰p<) ولی تعهد سازمانی آنها بر حسب جنسیت (۱۳۱/۰p=) سطح تحصیلات (۷۷/۰p=) تفاوت معناداری نداشت. نتیجه نهایی: مدیران مراکز آموزشی درمانی باید با فراهم نمودن شرایط به ارتقاء تعهد سازمانی پرستاران دارای سابقه کاری کمتر از ده سال، با وضعیت استخدامی پیمانی، قراردادی و طرحی توجه ویژه داشته باشند.

کلیدواژه ها:

Educational and Therapeutic Centers ، Nurses ، Organizational Commitment ، پرستاران ، تعهد سازمانی ، مراکز آموزشی- درمانی