ارزیابی تاب آوری اجتماعات محلی شهر اصفهان در برابر خشک شدن رودخانه زاینده رود و مادی ها
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 84
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESTJ-25-7_004
تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: زایندهرود بزرگترین رود ناحیه مرکزی ایران است که در طول تاریخ نقش مهمی در رشد شهر اصفهان و ایجاد منظری سبز برای این شهر در اقلیم گرم و خشک ایفا نموده است. یکی از مهمترین وقایعی که در دهههای اخیر، شهر اصفهان و اجتماعات محلی ساکن در آن را تحت تاثیر قرار داده است، خشک شدن رودخانه زایندهرود و مادیهاست. مادیها که در ابتدا برای اهداف کشاورزی احداث شده بودند، با توسعه شهر به تدریج به مسیرهای سبز داخل بافت محلهها تبدیل شدند. این آبراهها همواره به عنوان یکی از اجزای اصلی زیرساخت محلهها با نقش کلیدی اکولوژیک و اجتماعی محسوب میشدند. خشک شدن مادیها تاثیرات نامطلوبی بر حس مکان محلهها و زندگی اجتماعات محلی داشته است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر دستیابی به میزان تابآوری دو اجتماع محلی همجوار با مادیها (محله عباسآباد و محله برازنده) در برابر خشک شدن رودخانه زایندهرود و مادیها در شهر اصفهان است. روش بررسی: به منظور ارزیابی تابآوری، تکنیک پیمایش و تحلیل دادههای ثانویه با اتکا بر چارچوب اجتماعات محلی تابآور تدوین شده در سال ۱۳۹۷مد نظر قرار گرفت. در مجموع، ۲۲ نفر از مدیران و کارشناسان شهری و ۳۷۹ نفر از ساکنان دو اجتماع محلی مورد مطالعه، مورد پیمایش قرار گرفتند. تحلیل دادهها، با استفاده از روشهای کمی و نرم افزار تحلیل دادههای آماری SPSS صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج، نشا ندهنده این است که به طور کلی امتیاز تابآوری دو محله عباسآباد و برازنده، در سطح زیر متوسط قرار دارد. کمترین میزان تابآوری مربوط به عوامل نهادی/حکمروایی محلی در محلهها در حدود ۷/۱ است و بیشترین آن مربوط به عوامل کالبدی- فضایی در محله عباسآباد، ۲۵/۳ از مجموع ۵ امتیاز است. بحث و نتیجه گیری: مفهوم تابآوری اجتماعات محلی صرفا به معنای توانایی مواجه شدن و مقابله با شرایط نامساعد توسط اجتماعات نیست. درحالیکه به نظر میرسد اجتماعات محلی شهر اصفهان با وضعیت موجود کنار آمدهاند، نتایج ارزیابی تابآوری اجتماعات محلی موردنظر در برابر خشک شدن رودخانه زایندهرود و مادیها از سطح متوسط پایینتر است. بنابراین نیاز به راهکارهایی در زمینه تقویت تابآوری اجتماعات محلی شهر اصفهان وجود دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ملیکاسادات امیرزاده
دکترای شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران.
ناصر برک پور
استاد گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران. (مسوول مکاتبات)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :