اثر محلول پاشی عنصر روی و تنظیم کننده رشد اکسین بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه ذرت دانه ای در شرایط کمبود آب

به منظور بررسی اثر محلول پاشی عنصر روی و تنظیم کننده رشد اکسین در شرایط کمبود آب خاک این تحقیق در سال در ۱۳۸۵ مرکز تحقیقات کشاورزی ورامین اجرا گردید. در این تحقیق عامل کمبود آب (آبیاری در مرحله۵۰ ، ۶۰ و ۷۰ % تخلیه رطوبت قابل استفاده خاک ( به عنوان عامل اصلی و اثر متقابل محلول پاشی عنصر روی  با غلظت ۵ گرم در ۱۰۰۰ لیتر (سولفات روی، کلات روی، محلولپاشی باآب معمولی و بدون محلولپاشی) و محلولپاشی تنظیم کننده رشد اکسین با غلظت ۱۰ میلی گرم در لیتر (با  محلول پاشی، بدون محلول پاشی و محلول پاشی با آب) به عنوان عامل فرعی، بصورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که در میان کلیه تیمارها تنها اثر متقابل کمبود آب و محلول پاشی اکسین بر عملکرد دانه غیرمعنی دار بود و دو صفت درصد پروتئین و روغن دانه تحت تاثیر کلیه تیمارها و اثر متقابل آنها قرار گرفتند. در این میان اثر متقابل محلول پاشی با سولفات و کلات روی به همراه اکسین در دو سطح ۵۰ و ۶۰ درصد تخلیه رطوبت قابل استفاده به ترتیب با ۱۲۴۱۰ و ۱۱۸۴۰ کیلوگرم در هکتار بالاترین میانگین عملکرد دانه را داشتند. اثر محلول پاشی ترکیبات روی واکسین در سطوح مختلف رطوبتی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه نیز متفاوت بود ولی در مجموع اثر محلول پاشی عنصر روی و اکسین بر روی عملکرد و اجزای عملکرد دانه در سطوح رطوبتی یکسان اثر سودمندی نشان داد.

کلیدواژه ها:

ذرت دانه ای ، کمبود آب ، عنصر روی ، اکسین ، عملکرد دانه و اجزای عملکرد