نقش سرمایه‎ی اجتماعی و سرمایه‎ی انسانی درکارآفرینی جوانان در روستاهای بخش کربال

یکی از موضوع‎های مهم در کشورهای رو به پیشرفت، ایجاد کسب‎وکار و خوداشتغالی در روستاهاست. برای برانگیختن کارآفرینی در روستاها، آگاهی از عوامل موثر در موفقیت جوانان کارآفرین ضروری است. بر اساس مطالعات پیشین، سرمایه‎ی اجتماعی شامل ارتباطات فردی و سازمانی و سرمایه‎ی انسانی شامل دانش و تجربه‎ی کارآفرین در شناسایی و بهره‎برداری از فرصت‎های کارآفرینی موثر است. در این مقاله، رابطه‎ی سرمایه‎ی اجتماعی و سرمایه‎ی انسانی با شناسایی و بهره‎برداری از فرصت، توسط جوانان روستایی مورد بررسی قرار می‎گیرد. روش پژوهش، ترکیبی از روش کیفی بر پایه‎ی مصاحبه‎ی حضوری و روش کمی بر پایه‎ی پرسشنامه است. شمار نمونه‎ها ۸۵ نفر بود. نتایج پژوهش بیانگر آن است که اندازه‎ی شبکه‎ی اجتماعی با موفقیت در کارآفرینی، رابطه‎ی مثبت و معناداری دارد. مهارت‎های کارآفرین و تجربه‎ی وی با موفقیت در کارآفرینی رابطه‎ی مثبت و معناداری دارد. ضریب تاثیر تشخیص فرصت بر بهره‎برداری از فرصت ۹۱/۰ و ضریب تاثیر بر بهره‎برداری از فرصت بر ایجاد کسب‎وکار ۳۵/۰ است.

کلیدواژه ها:

بهره‎برداری از فرصت. ، سرمایه‎ی اجتماعی ، سرمایه‎ی انسانی ، شناسایی فرصت ، کارآفرینی روستایی