پردازش و تفسیر داده های مغناطیس زمینی مرتبط با منابع زمین گرمایی با استفاده از دو روش اویلر و AN-EUL، شمال شرق محلات

چشمه­های آبگرم متعدد در منطقه محلات و همچنین نوع زمین شناسی منطقه، نشان دهنده وجود یک سامانه زمین­گرمایی بزرگ در اعماق منطقه است. طی فعالیت­های صورت گرفته از ۱۳۷۴ در ایران، چندین ناحیه امیدبخش از لحاظ پتانسیل زمین­گرمایی از سوی مرکز انرژی­های نو وزارت نیرو معرفی شده که محلات یکی از مناطق مهم در این زمینه است. به منظور شناسایی دقیق نواحی مستعد زمین­گرمایی، عملیات مغناطیس­سنجی زمینی در طول ۱۰ نیم رخ به نسبت بلند، جمعا به طول حدود ۱۶۰ کیلومتر با فاصله ایستگاهی ۴۰ متر و فاصله نیم رخی ۵/۱ کیلومتر، در محدوده اطراف چشمه­های آبگرم محلات صورت گرفت. در مجموع بیش از ۴۰۰۰ ایستگاه مغناطیس­سنجی برداشت شد. در این پژوهش داده­های حاصل از عملیات مغناطیس­سنجی زمینی با استفاده از دو روش بسیار کاربردی اویلر و روش تلفیقی سیگنال تحلیلی و اویلر (AN-EUL) مورد تفسیر قرار گرفته است. نتایج برآورد عمق منبع اصلی بی­هنجاری به دست آمده با این دو روش، وجود یک منبع زمین­گرمایی با عمق حداقل یک کیلومتر در منطقه را برآورد می­کند. مقدار شاخص ساختاری به دست آمده از این دو روش پردازشی، موید این است که منبع بی­هنجاری احتمالا داری شکلی شبیه به یک استوانه قائم است. نبود قطب منفی مغناطیسی بارز در منطقه احتمالا حاکی از گسترش این توده در عمق است. همچنین نتایج این پژوهش نشان می­دهد که روش اویلر علاوه بر برآورد عمق بی­هنجاری، به بررسی روند تغییر عمق در نقاط متفاوت بی­هنجاری هم می­پردازد ولی روش AN-EUL فقط در نقاط خاصی می­تواند برآورد عمق را عملی سازد.

کلیدواژه ها:

چشمه های آب گرم ، محلات ، مغناطیس سنجی زمینی ، منبع زمین گرمایی