بررسی میزان تخمک گذاری و بارداری با تاموکسیفن در زنان با تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلینیک نازایی بیمارستان امام خمینی ساری، سال ۸۳ به کلومیفن مراجعه کننده

سابقه و هدف: اختلال تخمک گذاری یکی از علل شایع نازایی زنان می باشد و اکثر آنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشند. اولین قدم در درمان نازایی این افراد، تحریک تخمک گذاری با کلومیفن سیتراتاست. ۲۲.۱- ۲۰ درصد موارد بیماران به تحریک تخمک گذاری با کلومیفن مقاوم می باشند. هدف از این مطالعه بررسی میزان تخمک گذاری و بارداری ناشی از مصرف تاموکسیفن در مبتلایان به تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه یک بررسی توصیفی است که در ۱۰۰ زن مبتلا به تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن و مراجعه کننده به کلینیک نازایی بیمارستان امام خمینی (۱۳۸۳) انجام شده است. بیماران از روز ۷-۳ سیکل قاعدگی تحت درمان با قرص تاموکسیفن به میزان mg/d ۴۰ قرار گرفتند. مانیتورینگ با سونوگرافی واژینال انجام شد و در حضور ۳-۱ فولیکول، بزرگتر از mm ۱۸، آمپول HCG ۰۰۰/۱۰واحد عضلانی تزریق گردید . میزان تخمک گذاری (بر اساس میزان پروژسترون سرم ۷ روز پس از تزریق آمپول HCG) و میزان بارداری کلینیکی تعیین شد.یافته ها: در ۲۷ بیمار از ۱۰۰ بیمار تخمک گذاری رخ داد و در ۱۸ مورد ساک بارداری در سونوگرافی مشاهده گردید. آنالیز آماری نشان داد که ضخامت اندومتر در خانم هایی که باردار شدند ۷۲.۱۰ میلی متر و در خانم هایی که باردار نشدند ۱۶.۸ میلی متر بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. هم چنین تعداد فولیکول غالب بزرگتر از ۱۶ میلی متر در خانم های باردار ۳.۴و در خانم های غیر باردار ۲.۷ بوده که این تفاوت نیز معنی دار بود.استنتاج: نتایج مطالعه نشان داد که تاموکسیفن در مبتلایان به تخمدان پلی کیستیک مقاوم به کلومیفن احتمالا از طریق افزایش ضخامت اندومتر و تعداد فولیکول های بالغ ناشی از اثرات آگونیستی استروژن در القا تخمک گذاری و بارداری موثر است و می تواند قبل از تحریک تخمک گذاری با HMG و یا لاپاروسکوپی مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Ôvulation induction ، tamoxifen ، clomiphene resistant polycystic ovary ، تخمک گذاری ، تاموکسیفن ، تخمدان پلی کیستیک ، کلومیفن