ارتباط سطح سرمی N-Terminal pro BNP و کسر جهش بطن چپ در بیماران با نارسایی سیستول قلبی

سابقه و هدف: نارسایی قلبی در آمریکا سالانه حدود ۳ میلیون ویزیت سرپایی اورژانس را شامل می شود. در نارسایی قلبی NT-pro BNP و در پاسخ به افزایش کشش میوکارد، از بافت میوکارد بطنی ترشح می شود. مواد و روش ها: این مطالعه روی ۸۰ فرد در بیمارستان حضرت فاطمه زهرا (س) ساری طی سال های ۸۹ تا ۹۰ انجام شد بیماران با ۶۰GFR≤، سن ۷۵≥ سال، با فیبریلاسیون دهلیزی و فشار خون بالا (۱۰۰/۱۶۰> BP) از مطالعه خارج شدند. سپس بیماران به دقت مورد معاینه قرار گرفتند و ۶۰ بیمار مبتلا به نارسایی جبران نشده قلبی در سه گروه ۲۰ نفره با تعداد زن و مرد برابر تقسیم شدند؛ گروه اول: %۳۰ LVEF≤، گروه دوم %۳۹ ≤LVEF≤ %۳۰ و گروه سوم %۴۹ ≤LVEF≤ %۴۰ تعداد ۲۰ نفر سالم با %۵۰ LVEF≥ نیز جهت تعیین Cut Point نرمال وارد مطالعه شدند. یافته ها: : در بررسی NT-pro BNP بیش ترین میزان مربوط به گروه اول با ۹۰/۱۷۸۱± ۱۰/۵۳۷۰ و کم ترین میزان مربوط به گروه چهارم با ۳۲/۲۴± ۷۵/۳۶ بود. در مقایسه چهار گروه، اختلاف آماری معنی داری در میزان NT-Pro BNP بین گروه های مختلف مشاهده شد (۰۰۱/۰< p). بین مقادیر LVEF با سطح سرمی NT-pro BNP همبستگی ناقص و معکوس مشاهده شد (۶۹۹/۰-= r). استنتاج: با کاهش LVEF میزان NT-pro BNP به صورت معنی داری افزایش می یابد که بین آن ها یک رابطه همبستگی ناقص و معکوس وجود دارد. این امر امکان تخمین تقریبی EF را با توجه به سطح سرمی NT-pro BNP در بالین میسر می کند.

کلیدواژه ها:

: DHF ، NT-pro BNP ، LVEF ، نارسایی قلبی جبران نشده ، NT-pro BNP ، کسر جهشی بطن چپ